NL | EN

Deze pagina bevat een uitgebreid verslag van de "architectuurreis 2013-2014: Wenen" geschreven door Linde Maes.

Architectuurreis Wenen 2013-2014

Dit academiejaar vertrok bru:tecture samen met de vakgroep ARCH en haar studenten op architectuurreis naar Wenen tijdens de maand april. Aan deze 14de editie van de architectuurreis namen maar liefst 37 architecten en één bouwkundig ingenieur deel, met als begeleiders uit ARCH Waldo Galle en Bert Belmans en Evy Verwimp en Aushim Koumar uit de vakgroep MeMC! Vandaag is de Weense architectuur meer dan ooit het bezoeken waard, met een klassiek stadsgezicht dat bepaald werd door befaamde architecten als Olbrich, Wagner en Loos, maar ook met tal van hedendaagse architecturale projecten.

Hieronder vindt u een kort overzicht van wat ze daar beleefd hebben. Hopelijk kunnen diegenen die er niet bij waren zich zo een beeld vormen van wat ze gemist hebben. Diegenen die er wel bij waren kunnen de fantastische ervaring nog eens herbeleven!

Het volledige reisverslag

Op maandag 7 april vertrok de architectengroep omstreeks 10u vanuit Zaventem richting Wenen, stad van de Donau, Jugendstil, klassieke muziek en schnitzels. Enkele pechvogels moesten wat vroeger opstaan dan het merendeel van de groep voor een vroegere vlucht. Eens aangekomen in de hostel ‘Wombat’s The Base’ gaf de sympathieke maar vooral prettig gestoorde gastvrouw een gepersonaliseerd welkomstwoord aan de groep (‘Have fun!’, dat zou nog wel lukken). Daarop verkenden de studenten ’s middags eerst op eigen houtje de stad om elkaar vervolgens ‘s avonds terug te vinden in de bar van het hostel, waar de biljart- en kickerbaltafel druk bezocht werden. De drankjes die door de gulle vrolijke barvrouw uitgedeeld werd zorgden er mede voor dat tijdens die nacht in Wenen enkele winkelkarretjes met slapende architectuurstudenten konden worden gespot...

Op dinsdag begon de dag al vroeg om de geschiedenis van de stad te ontdekken. ’s Morgens werd tijdens de wandeling halt gehouden bij het Sezessionsgebouw en de Karlsplatz met de Karlskirche. Hier konden diegenen zonder hoogtevrees zich met lift en trap tot helemaal bovenin de kerk wagen, al was het wiebelen van de hele constructie voor velen niet echt geruststellend. Na het middagmaal gaf gids Franz een erg uitgebreide rondleiding in de Stephansdom en nam de studenten en begeleiders mee tot bij het dakgebinte van Oostenrijks grootste kathedraal. Later stond op het programma ook de American Bar van Loos, de excentrieke ‘Pestsaule’ en het modernistische Looshaus. Tenslotte kon de groep op adem komen na hun stevige wandeling op de blauwe zit- en ligbanken van het MuseumsQuartier.

De volgende dag, gedurende woensdagvoormiddag, gaf de dappere Andreas een rondleiding vanuit zijn rolstoel doorheen de heringerichte gasopslagtanks. Dit kon op zijn minst spectaculair genoemd worden, met de ‘gasometers’ herontworpen door vier architecten, o.a. Jean Nouvel. Na een kort bezoek aan de Slachthausgasse, haasten de studenten zich naar Anker Building om daar op klokslag 12u de ietwat overgewaardeerde poppenparade van Anker Uhr te aanschouwen. In de namiddag kwamen nog een aantal minder bekende Weense bezienswaardigheden aan de beurt, waaronder een paar kleine doch mooie kerken. Jammer genoeg weerhield de regen de studenten ervan om de dag af te sluiten met een drankje op een terrasje.

Donderdag werd de industriële zone van Wenen verkend rond het trein- en metrostation Spittelau en de Wienergürtel, waar het gebouw van de Fernwärme Wien meteen in het oog sprong. Er werd een kijkje genomen bij de Spittelau Viaducts van Zaha Hadid Architects, die rond een bestaande brug van Otto Wagner werden gebouwd. Doordat de weergoden niet mee zaten kon de DC Toren slechts vanop afstand en veilig onder een beschutting worden aanschouwd. Na het schuilen in een modern kerkje werd de wandeling hervat richting Donauturm. Daar werd samen met een groep gepensioneerden vanuit de voet van de toren een lift naar boven genomen, waar, eens boven geland, de meeste studenten zich opwarmden aan een warm drankje in het 160m hoge Kaffeehaus. ’s Namiddags werd de vrije namiddag ingevuld door shoppen, museumbezoekjes of een duik in de Donau.

Op vrijdag werd eerst het kleurrijke Hundertwasserhaus bezocht, waarna het Musikverein aan de beurt was. Daar gidste de enthousiaste Raphael ons door de verschillende zalen. Het leek er even op dat architectuurstudent Anselm ons op een pianoconcert zou trakteren in de imposante Brahms-Saal, maar dat was buiten het aanwezige slot op de piano gerekend. Na de lunchpauze - tijdens dewelke één van onze studenten zich waagde aan een sprong met de fiets over een quarterpipe in het Resselpark - werd onze dagtocht verdergezet naar de splinternieuwe campus van de Wirtschaftsuniversität Wien (Vienna University of Economics and Business). Het bezoek aan de hypermoderne universiteit - ingewijd met duikje in de plaatselijke fontein - werd begeleid door twee jonge gidsen, waaronder één Vlaamstalige architecte. Tenslotte werd met de laatste krachten het Ernst Happel Stadion bezocht, waarna de meesten zich uitleefden op de boomerang van de Prater, ’s werelds oudste pretpark.

Na een vlotte check-out uit de hostel trok de groep voor een laatste uitstap naar het zuidwesten van de stad om er enkele pareltjes van Adolf Loos te bezichtigen. Bij de eerste stop aan het Rufer Haus werd het overenthousiasme van de architecten voor de woning niet erg geapprecieerd door de bewoonster die van haar privacy hield. Daarentegen opende de vrouw des huizes van het Steiner Haus haar poort zodat de nieuwsgierige studenten een kijkje konden nemen op de achtergevel van haar woning. Na een laatste vrije namiddag vertrokken de studenten en de begeleiders samen terug naar de luchthaven. Ondanks een onderbroken spoorlijn tussen Wenen stad en de luchthaven raakte iedereen uiteindelijk toch vlot op de vlucht richting Zaventem. Tot ziens Wenen!