Rudi Janssens
Veel te vroeg overleed onze VUB-collega, professor Rudi Janssens. Rudi was een fijne man, een mentor en inspirator voor velen, die zichzelf altijd wat op de achtergrond hield. Zijn wetenschappelijke verdienste is groot. Rudi was jaren de drijvende kracht achter BRIO, het kenniscentrum over Brussel en de omringende gemeenten. Dankzij de Taalbarometer en zijn steeds genuanceerde inzichten daarbij, kregen we steeds beter zicht op de complexe taaldynamiek in onze hoofdstad.
Rudi Janssens ( Leuven 18/6/1962 - Sint-Michiels 21/08/2021) studeerde sociologie aan de VUB en promoveerde als doctor in de Sociologie aan de VUB in 1995 met het proefschrift ‘A Boolean Approach to Attitude Measurement applied to the Integration Process of Women from Turkish and Moroccan Islamic Minorities into a Western Value System’. Hij was achtereenvolgens aan de VUB verbonden aan het ‘Centrum voor Statistiek en Operationeel Onderzoek’, het ‘Centrum voor Vrouwenstudies’ en het ‘Centrum voor de Interdisciplinaire Studie van Brussel’, het huidige BRIO.
Bij BRIO verrichte hij pionierswerk inzake taalsociologisch onderzoek in Brussel. Hij was verantwoordelijk voor het taalbarometeronderzoek in Brussel vanaf 2000 (met 4 taalbarometerpeilingen) en voor eenzelfde soort onderzoek naar taalgebruik in de Vlaamse Rand (vanaf 2013). Hiernaast publiceerde hij onder andere over het onderwijssucces van kansengroepen in het hoger onderwijs, over verschillende aspecten van het taalgebruik en taalbeleid in meertalige en multiculturele steden, over de relatie mobiliteit, migratie en integratie, en over verhuisbewegingen van en naar Brussel.
Rudi Janssens werd in 2020 lid van de nieuw opgerichte Raad voor de Meertaligheid.
Rudi, we gaan je erg missen, maar we zetten je werk voort. De VUB betuigt haar innige deelneming aan familie, vrienden en collega's.
Met de hele VUB-gemeenschap leven we mee met de familie, vrienden en kennissen van Rudi Janssens. Laat hier een bericht van troost of een mooie herinnering.
Hoe triest. Rudi was een warme en ingoede medemens. Ik kende Rudi sedert het einde van de jaren '80, toen we allebei aan het prille begin stonden van ons doctoraatswerk en ES Decaan Ron Lesthaeghe ons een tijdje inschakelde voor de begeleiding van de werk- en avondstudenten. Ze konden zich echt geen betere steunpilaar voorstellen dan Rudi en voor mij was het delen van een bureau met hem een waar plezier en voorrecht. Wanneer we elkaar gedurende de voorbije 30 jaar op de campus tegenkwamen was er altijd tijd voor een lach en een kort moment van terugblikken op die tijd. Ik zal dit bijzonder missen.