Lachende foto van Steven Opstaele

Rest in peace, Steven.

The VUB community is deeply saddened and bewildered by the unexpected passing of Steven Opstaele, the department head of the VUBnet network team within the ICT directorate. He leaves behind his wife and two children. Our thoughts and condolences go out to his family, acquaintances, and colleagues during this difficult time.

Steven joined the VUB in November 2016 after a successful career in the private sector. He was tasked with upgrading the outdated data network to meet the high demands of the rapidly changing digital world of the 21st century. Despite the enormity of the task, Steven rose to the challenge, and under his leadership, the VUBnet team worked tirelessly to create a new network.

Steven's contributions were invaluable, and the results of his work were apparent to everyone. Even when faced with the challenges of a global pandemic, the VUB was almost entirely prepared to handle streaming, distance learning, and virtual meetings. Steven played a significant role in this achievement, and his legacy will be remembered as that of a caring, competent, and much-appreciated gentleman who made a lasting impact on the VUB community.

Steven Opstaele was a man of immense technical knowledge and a boundless drive to deliver the best possible work. His uncompromising approach to finding the best solutions often led to accusations and rebuttals. However, he was proven right time and time again. Despite his many accomplishments, Steven remained modest and never sought to put feathers in his hat, even though he deserved them in abundance. This was a testament to his character as a person, colleague, and leader.

A team leader par excellence who always put his team first, often at the expense of himself.

He led by example and never simply watched from the sidelines. He was not afraid to join the team himself and assist his people. This approach brought out the best in the people he managed, and it was contagious. Young and not-so-young alike were inspired to work alongside him. Steven's hands-on leadership style earned him the respect and admiration of his team, and he will be greatly missed.

Steven had a unique ability to bring out the best in people, and he demonstrated this with each and every one of us, resulting in remarkable achievements. We are deeply grateful to him for this invaluable contribution.

Steven was always available to his colleagues, regardless of the time of day. His open-door policy, which was more of a non-existent-door policy, made everyone feel comfortable approaching him. Despite his position of authority, he never came across as being in charge, yet he always pointed us in the right direction. His honesty, helpfulness, tolerance, empathy, patience, sense of humor, and simplicity were qualities that always left us feeling good after interacting with him.

The loss of Steven is deeply felt at VUBNet. It feels as though the roof has been ripped off, and the foundations are gone. We had the privilege of working with him during the VUBNet era, and now we must learn to navigate a new era without him. Although we know that no one is irreplaceable, finding someone with Steven's wisdom and emotional intelligence will be a difficult task.

We have lost a great human being, someone with a warm heart and a golden spirit, and his physical presence will be sorely missed. However, we will honor his memory by continuing to work hard and ensure that VUBNet thrives. Steven would have wanted us to do this not just for him, but with him always in our thoughts.

Steven... Chief... thank you for everything! It was an honour and a privilege for all of us to know and work with you...

Leave your message

Posted messages

Het is volkomen normaal dat u zich diepbedroefd en verdrietig voelt als uw partner u verlaat. Ik kan me inleven in je pijn, aangezien ik eerder in een soortgelijke situatie heb gezeten. Dr. Sacre kon mij helpen herenigen met mijn partner die mij voor iemand anders had verlaten. Ik raad ten zeerste aan om contact op te nemen met Dr. Sacre voor hulp, aangezien hij een betrouwbaar persoon is die u door deze moeilijke tijd kan helpen. Je geliefde zal naar je terugkeren en je opnieuw met liefde en genegenheid overladen. Er zijn talloze voordelen verbonden aan het werken met Dr. Sacre.

Voor degenen die geïnteresseerd zijn om contact op te nemen met Dr. Sacre, kunt u hem bereiken op het volgende:

E-mail: Sacretempleofpower@gmail.com

Bel / WhatsApp: +234 907 603 4359

Getuige: Sophie Van Damme

I've just found this coincidence when looking for something else. I feel terribly sorry and I'd like to send my heartfelt condolences to his family and friends.

Steven was one of the smartest persons I've ever met and, in spite of that, he was terribly humble. I remember when he came to Granada to train us for some days and share some of his wisdom.

It was a good idea to go to his hotel on the evening to convince him (almost kidnap him, he was tired and didn't want to walk a lot) to go out for dinner and try tapas.

We showed him the city center, drank some beers and ate some decent free tapas. He spoke us about his professional life, his high-tech house... but we could notice his facial expression only changed when he spoke about his family: he was incredibly proud and happy and couldn't help smiling while he showed us some pics.

When we left him back at the hotel, we felt bad because we thought maybe he would have preferred to stay in his room to get some rest. Being selfish, I am glad we did that and we could meet the big heart behind that big brain before he left the company.

Ik heb Steven gekend als een gewaardeerd collega bij Ubizen, zoveel jaren geleden, toen we met veel bravoure, overtuiging en kennis de wereld gingen veroveren.

We wisten dat we altijd op Steven konden vertrouwen door dik en dun en het is overduidelijk, als ik de vele berichten hier lees, dat dit niet anders was in zijn latere carriere en leven.

Heel veel sterkte aan de familie, vrienden en iedereen die hem goed gekend heeft.

Beste Steven - somewhere up there - en beste familie,

Na zoveel jaren nog eens een Ubizen-veterans reunie, waarbij we je trachtten te bereiken en tot onze grote onsteltenis je heengaan vernemen...

Het is ondertussen meer dan 25 jaar geleden dat je Netvision/Ubizen mee op de kaart zette in New York, en je technische kennis indruk maakte bij de techneuten van onze klanten op Wall Street. Ik ben niet verbaasd dat je collega's van de VUB je zo bewonderden...

Maar ik herinner me vooral dat kleine hartje in dat grote lijf - die toffe kerel met wie we zoveel mooie momenten hadden en genoten van het leven. Die zichzelf bloot wilde geven, en een man uit één stuk was. Die thuis was in the Big Apple, maar dan toch niet helemaal...

Dank voor wie je was, toen.

Sterkte aan iedereen die dit verlies dagelijks ervaart. Weet dat hij ook een legacy heeft die verder reikt dan misschien gekend...

1

Heel veel sterkte aan de familie, vrienden en collega's.

Beste Steven,

Veel liever had ik mijn steun persoonlijk willen overbrengen aan jouw familie en je nog een laatste keer begroet, maar de e-mail met de brief heeft me nooit bereikt.
Want wat vele (ex-)collega's niet weten, is dat ik jouw zus 34 jaar geleden voor het eerst ontmoette tijdens een nationale selectie en we in 1993 zelfs team mates werden in een kersverse ploeg in 1ste nationale.
Dit was het jaar waarin ik voor het eerst jou, ‘haar grote broer’ Steven ontmoette.

Het lijkt alsof het gisteren was dat jouw moeder vol trots meedeelde dat je een full scholarship had bekomen en in de VS ging studeren. Jammer genoeg werd je Amerikaans avontuur al snel gedwarsboomd door een ernstig kwetsuur. Ik heb het steeds bewonderenswaardig gevonden hoe goed jij hiermee omging. Iets waar ikzelf, toen het enkele jaren later mij overkwam, minder goed in slaagde.

Pas in 2017 kruisten onze paden elkaar opnieuw. Jij was enkele maanden eerder gestart als afdelingshoofd van het netwerk team, toen ook ik de VUB directie ICT vervoegde als afdelingshoofd van het servicedesk team. Je lengte, je naam en het Destelbergs accent ... er was geen twijfel mogelijk. Maar wat ik niet verwachtte, was dat jij mij ook herkende en jij de eerste was die het verleden op tafel gooide.
Jij had het zo druk met het professionaliseren en beveiligen van de netwerk infrastructuur en ik met de implementatie van ServiceNOW dat bijpraten gespreid over vele weken verliep.
Soms was je om 6 uur ‘s ochtends al aan de slag en als het nodig was bleef je tot ’s avonds of kwam je in het weekend. Xavier had er goed aan gedaan een professional zoals jij binnen te halen. De VUB weet niet hoeveel keer het netwerk team een cyber attack verijdelde of welke bergen werk jullie verzetten, voor iets dat als vanzelfsprekend beschouwd wordt. Je visie was de VUB haar “radicaal digitaal” idee te snel af. De impact van het COVID afstandsleren en -werken voor studenten en personeel was daardoor uiterst gering.
Je was een krak in je vak! Zowel technisch als op menselijk vlak.
Je zal erg gemist worden!

Ik zal je steeds herinneren, niet alleen als een fijne en betrokken collega, met wie je prestaties en frustraties kon delen, maar tevens als een liefhebbende echtgenoot en vader, die enorm veel van zijn gezin houdt en trots is op zijn dochter en zoon, desondanks diens schoolloopbaan hem enkele grijze haren bezorgde.
Een lieve man die door het vuur gaat voor zijn gezin en zijn team.

Ik wens iedereen veel sterkte met dit grote verlies. Woorden schieten tekort om jullie te troosten Heel veel sterkte en kracht toegewenst voor de komende tijd van intens verdriet en gemis.
Ik leef met jullie mee.

Dag Steven,

Hoewel ik de DICT vloer maar voor een korte tijd met jou mocht delen, liet jij vanaf kennismaking reeds een grote indruk op mij achter. Dit specifiek als een enorm vriendelijke, bescheiden en behulpzame man, telkens in de weer voor je team of collegas.

Ik koester onze korte babbels over fiber, cat6a of 5G, die ik o zo interessant vond. Toch is er voor mij maar één gouden moment en dat was namelijk toen jij eens een telefoontje van een Telenet kreeg. Aan de lijn werd er gevraagd ‘of U de persoon was die de facturen betaalt’ én ‘of U sneller internet wilde’. Aankelijk verward, werd het je duidelijk dat het om reclame voor jouw thuisabbonement ging. In plaats van kortaf het telefoontje af te ronden (zoals ik meestal doe) nam je toch de tijd om naar de verkoopster te luisteren en deelde je vervolgens uiterst vakkundig mee ‘waarom zij eigenlijk geen sneller internet konden aanbieden’. Wanneer de verkoopster vervolgens (wederzijds vakkundig) rond jouw antwoord babbelde, was je het beu en dus ook snel gedaan.

We hebben toen goed gelachen.

Sterkte aan familie, vrienden en collegas.

Rust in vrede Steven,

Dag Steven,

Blij om je gekend te hebben,
Blij om je nog dag gezegd te hebben,
Blij om met je te hebben mogen samenwerken,
Bewondering omwille van je geduldige manier, zoekend naar eenvoudige woorden opdat we je moeilijke materie zouden begrijpen.
Bewondering omwille van je geduld met mensen,
Bewondering om niet op te geven om je missie (die het was bij de VUB) te volbrengen,
Maar,
Diep bedroefd om je nooit meer te zullen zien,
Diep bedroefd om nooit meer je typische lach te horen,
Diep bedroefd om nooit meer je typische manier van denken te zien,
Diep bedroefd om nooit meer je typische manier van luisteren te zien,
Voor mij blijft jouw imposante figuur de Hagrid van de VUB.
Heel veel sterkte aan je familie en je vrienden,…
Vriendelijk groeten
Geert

En euh zeg Steven,… het is tijd voor je trein….
Ah ja…..

Dag Steven,

Blij om je gekend te hebben,
Blij om je nog dag gezegd te hebben,
Blij om met je te hebben mogen samenwerken,
Bewondering omwille van je geduldige manier, zoekend naar eenvoudige woorden opdat we je moeilijke materie zouden begrijpen.
Bewondering omwille van je geduld met mensen,
Bewondering om niet op te geven om je missie (die het was bij de VUB) te volbrengen,
Maar,
Diep bedroefd om je nooit meer te zullen zien,
Diep bedroefd om nooit meer je typische lach te horen,
Diep bedroefd om nooit meer je typische manier van denken te zien,
Diep bedroefd om nooit meer je typische manier van luisteren te zien,
Voor mij blijft jouw imposante figuur de Hagrid van de VUB.
Heel veel sterkte aan je familie en je vrienden,…
Vriendelijk groeten
Geert

En euh zeg Steven,… het is tijd voor je trein….
Ah ja…..

Met veel droefheid vernamen we het plotse overlijden van Steven. Het is onwezenlijk dat deze grote, sympathieke man er niet meer is. Hij was een fijn en warmhartig persoon met wie het altijd aangenaam samenwerken was.

Vanwege mezelf en mijn Belnet-collega's wensen we jullie veel sterkte in het verwerken van dit verlies.

Met oprechte deelneming,

Robin

Dag Steven,

Jouw plotse overlijden raakt mij meer dan diep, je had nog zo veel meer tijd verdiend in dit leven.

Je was er elke dag, je werkte van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat, je gaf je 200 %, een rots in de branding.

En ja, soms waren er levendige discussies wanneer er weer eens een extern systeem met het VUB netwerk moest gekoppeld worden maar er kwam altijd een goed doordachte oplossing.

Toen je pas op de VUB was, vroeg je mij eens tijdens een babbel:
...Zeg ne keer een “bruin boerenbrood”... (jouw trucje om te weten te komen vanwaar iemand afkomstig was).
Onze gemeenschappelijke Gentse tongval schiep meteen een band.

Je was een warme, zachtaardige, goedlachse collega, eerlijk en steeds je authentieke zelf.

Je hebt voor altijd een plaats in mijn hart.

Veerle.

Steven, wat een droevig nieuws. Je was een fijne ex-collega, ik geloof ieder woord van je naaste collega's. Het was duidelijk van in het begin dat je tot veel in staat was. Veel sterkte aan je familie en naasten, rust zacht.

Beste Steven,

Wat hebben we toch gelachen tijdens de practica van onze opleiding Industrieel Ingenieur aan de KIHO in Gent. We hadden nadien spijtig genoeg geen contact meer, maar je wordt duidelijk gemist ! Van wat ik hier lees, herken ik nog altijd de Steven van 30 jaar geleden.
Wat een spijtig verlies…

Kim en ik willen jou en jullie team graag ons medeleven betuigen. Net als jullie zijn we geschokt door het plotseling overlijden van Steven. In de keren dat we hem van dichtbij hebben mogen meemaken heeft hij op ons de indruk nagelaten van een heel positieve man, die een belangrijke plaats innam in jullie team. Hij was opvallend op een fijne, warme manier. We stellen ons voor dat hij bij jullie allen een leegte achterlaat. We zijn verdrietig met, en voor jullie.

Fijne herinneringen als collega. Rust en moed aan de familie.

Fijne herinneringen als collega. Rust en moed aan de familie.

Heel veel sterkte aan de familie, vrienden en collega's van Steven.

Heel veel sterkte aan de familie, vrienden en collega's van Steven.
Ik heb maar kort met hem mogen samenwerken maar kwam er al snel achter dat het een echte professioneel was. Een fijne vent. Gecondoleerd

Dag Steven,
 
Het valt me zwaar om dit neer te pennen.

Ik kan nog steeds niet geloven dat we jou nooit meer zullen zien, nooit meer samen in de gezamenlijke meetings, nooit meer een wandeling richting cafetaria waar ze al wisten wat je zou bestellen, nooit meer de smalltalk over ons gezin, nooit meer de momenten om eens tegen elkaar te zagen over onze frustraties op het werk.

Vorige week maandag zaten we nog samen in een opleiding en gaf je me nog een compliment na een rollenspel. Woensdagnamiddag stuurde ik je nog een Teams-berichtje met ‘Hey Steven, ik had een vraagje over een bestelling’, want zo begon ik steevast onze chatgesprekken op Teams … toen nog onwetend maar nu o zo verbouwereerd dat dit voor altijd onbeantwoord zal blijven.

Bij wie moet ik nu terecht met vragen over technische installaties voor thuis? Want ook daarvoor konden we bij je terecht. Naast jouw onuitputtelijke professionele inzet maakte je ook steeds tijd als iemand persoonlijke vragen had. Dankzij jou kozen we voor de beste zonnepanelen die er vandaag op de markt zijn. Je gaf me niet alleen raad maar maakte er zelfs een heuse presentatie over. Om maar aan te geven wat voor een gedreven iemand je was die altijd voor iedereen klaar stond. Je probeerde altijd voor iedereen tijd te maken, al ging dat vaak ten koste van je eigen vrije tijd en zelfs van je vakantie, naast je zeer harde en vele werk.

Het is zo onwezenlijk en zo oneerlijk!

Eind augustus 2019 had ik het genoegen het DICT-team te mogen vervoegen. Het was niet altijd evident om mijn weg te vinden binnen zo’n grote afdeling maar jij nam mij onder je vleugels en zorgde ervoor dat ik mij er snel thuis kon voelen, door me met raad en daad bij te staan.

Ik zal me jou altijd blijven herinneren als een lieve, hardwerkende man die zijn team op handen droeg, een collega met een peperkoeken hart op de juiste plaats.

Steven, het was een voorrecht om jou gekend te hebben en om jouw collega te mogen geweest zijn.

Rust zacht!

Ik heb je nog niet persoonlijk gecondoleerd met het verlies van Steven,
Maar wil dit toch zeker ook doen vanuit men persoonlijke naam.
Ik heb altijd graag en goed samengewerkt met Steven, we hebben zelfs nog gesproken en gemaild de voorbije week.
Dus het nieuws kwam bij mij wel onverwacht en zwaar binnen. Voor mij was en zal hij altijd een fijne herinnering blijven.