Rest in Peace, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

It is with great sadness that the VUB community must say goodbye to Honorary Rector Caroline Pauwels. She died on Friday 5 August 2022 at UZ Brussel from cancer of the stomach and oesophagus. She leaves behind two children.

Caroline Pauwels was a visionary and passionate rector, an inspiring and warm personality. At a time when leadership that connects us is needed more than ever, we will miss her terribly.  Our thoughts go to the family and friends of Paul.

Feel free to add some words and memories below.

Breaking down the walls

In 2016, Caroline began her time as rector brandishing a metaphorical sledgehammer. “Break down the walls,” her first academic address forcefully read. To create connections, the proverbial walls must first come down. The walls between the campus and the city, between the university and society, between scientific disciplines, and even between science and art. In the most impressive way, Caroline Pauwels succeeded in tearing down all those walls, building bridges and creating connections in their place. The results are impressive: there is weKONEKT.brussels, with the eye-catching Mindblowers event and off-campus week, there is the annual Difference Day event on World Press Freedom Day, 3 May, there is the POINcaré interdisciplinary think tank, and there was the Theater Aan Zee festival in 2021 in Ostend with Caroline as curator and a large VUB contribution.

Caroline Pauwels thought intensively and deeply about VUB’s position as a pioneering Flemish university in multicultural Brussels, as an urban engaged university with an international orientation and a strong European anchoring through the EUTOPIA network.  

With her policy plans as a guide, VUB positioned itself as distinctly humanist, radically diverse, radically democratic and radically sustainable. And yes, radically digital. With the Covid pandemic, that approach became brutally digital. As rector, she proved to be an excellent crisis manager who guided VUB through that oppressive and exhausting time. She did so with her team and with the student representatives, who she believed played a crucial role.

As director of the university hospital affiliated with VUB, she also had an impact on the UZ Brussel through her humanist vision and social commitment.

Possibilism and wonder

For her predecessor, Paul De Knop, who died one day before Caroline Pauwels from the consequences of melanoma, optimism was a moral duty. As rector, Caroline added a new dimension to that optimism: possibilism. The deep awareness that we can make the world a better place, that the world needs us too. She became an important source of inspiration not only for the VUB community, but also for society. Her media appearances, columns and publications have inspired many people. In 2021 she was awarded the prestigious Ark Prize of the Free Word. She is certainly among the most influential Flemish intellectuals and this has undoubtedly boosted the university’s image. Not least because everything she said and did was authentic. Considered and deeply felt. Wonder was crucial to her too. She wrote books for a wide audience, such as Ode aan de Verwondering and – with Jean Paul Van Bendegem and Pat Donnez – Wonderlust. Ronduit: Overpeinzingen van een possibilist was published in 2021 and became a bestseller.  

The way she dealt with her illness also left no one unmoved. After her premature and forced resignation as rector in February this year, she remained actively involved with the university. She was particularly concerned with ethical and reflective issues.

Studies and career

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studied Philosophy at UAntwerp and Communication Sciences at VUB. After graduating, she worked for a short time in 1989 in the cabinet of European Commissioner Karel Van Miert, after which she became a researcher at VUB’s Department of Communication Sciences. She obtained her doctorate in 1995 with research focusing on the European Union’s audiovisual policy. In 1998, she became a professor, and she has numerous influential publications to her name in the field of communication and media.

 

From 2000 to 2016, she was director of SMIT, a research centre specialising in the study of information and communication technologies, which since 2004 has been part of the iMinds network. Within iMinds, Caroline Pauwels led the Digital Society department, which brings together research groups from Ghent, Leuven and Brussels. She was awarded the Francqui Chair by the University of Ghent in 2014, and between 2012 and 2016 she held the Jean Monnet Chair. In addition, she served on several boards of directors, was a government commissioner at public broadcaster VRT and a member of the Royal Flemish Academy of Belgium for Science and the Arts. 

 

Caroline Pauwels may have lost her personal battle against transience, but she taught us that something will always remain. “It will pass, but the surplus will remain”, as a good friend of hers once said. In her case, that “surplus” is an impressive legacy. For that, the VUB community is extremely grateful to Caroline Pauwels.  

Leave your message

Posted messages

Nous sommes des amis et voisins de Caroline Pauxels. C'est avec grande trsitesse que nous avons appris son décès. C'était une personne remarquable , chaleureuse et engagée. Elle va nous manquer. Nous présentons nos sincères condoléances à ses deux enfants, Emil et Anna-Violette, et à sa famille. Axel et Dominique, 71 drève du duc, 1170 Boitsfort.

De trend van 2022 is dat de goei te vroeg "gaan". Veel te vroeg in jouw geval. It's so unfair! De VUB, en Vlaanderen bij uitbreiding, verliest haar beste rector allertijden. Als redelijk eigenzinnige VUB alumni hebben we het niet over hemels en weerziens. Die zijn er niet. Maar je positiviteit en gedachtegoed leeft wél verder in vele geesten. Bedankt voor je voorbeeldrol. 

Velen zullen u missen.Sterkte aan de familie!Chris

Als student handelsingenieur was ik stiekem een beetje verliefd op die jonge vorser in de communicatiewetenschappen. Ik wou dan ook niets liever dan mijn thesis bij haar maken. Dat wilde idee kreeg ik toen aan mijn faculteit niet verkocht, maar ik haalde mijn gram toen Caroline jaren later een leading lady bij het interdisciplinaire instituut iMinds werd en ik via mijn werkgever Belgacom met haar mocht samenwerken. Toen ik bij CultuurNet (nu publiq) begon was Caroline er onafhankelijk bestuurder. Caroline stond niet alleen voor expertise op het vlak van media  en digital society, ze was ook een collegiaal ingestelde bestuurder en een positief ingestelde coach van de directie.Een "wow" krijgen van Caroline gaf me vleugels. En te lezen uit alle reacties heeft ze heel veel mensen vleugels gegeven. We zijn de voorbije jaren in contact gebleven ... enkele sms'en, een babbel op de dijk van Oostende, een toevallig weerzien. Steeds maakte het me blij.Ik kijk altijd of je er bent als ik de Koninklijke Villa nader ... dat zal ik blijven doen. In april dacht ik je er gezien te hebben, je stuurde me een lieve sms dat het je zus was ... en ook "Hopelijk tot gauw! cx"Op dezelfde plek kreeg ik vorige week een sms dat de strijd voorbij was. Van mijn beste vriend, die de voorbije jaren letterlijk en figuurlijk naast jou en Paul stond. Hij verloor op minder dan 2 dagen zijn dichtste collega's, 2 zeer verschillende maar fantastische mensen.De tranen blijven komen als ik lees wat jij, Caroline, voor zovelen betekent. Tranen van droefenis, maar ook van geluk ... om wie je bent, om je wijze woorden, om al het mooie dat je ons gegeven hebt. Leve de verwondering, leve Brussel, leve de VUB ...

Het heeft me enkele dagen gekost om alle emoties, gevoelens en de bijhorende woorden op een rijtje te zetten omtrent het heengaan van uw prof. Pauwels. Naast jullie mama was ze namelijk ook rector van de VUB en in die hoedanigheid heeft ze mij dan ook diep weten raken. Als VUB'ers worstelden we echt met een diepgeworteld minderwaardigheidscomplex ten opzichte van de andere universiteiten. Toen prof. Pauwels rector werd was dit eerst aan mij voorbijgegaan maar op een bepaald moment was ze te gast in 'Alleen Elvis blijft bestaan' met Thomas Vanderveken en ik weet nog dat ik toen enorm maar echt enorm onder de indruk was van haar persoon. Ik en mijn vrienden hadden vanaf toen iets van: 'Als iemand die zo belezen, onderbouwd, overwegend, menselijk en warm zich met trots verbindt aan de VUB, waarom wij dan niet?'  prof. Pauwels heeft me mijn trots over mijn alma mater gegeven, mijn eigenwaarde. En ze zal altijd vervlochten zijn hiermee. Nooit vergeten, altijd herinnerd in die warme herinnering aan de VUB. Haar deur stond altijd open voor de studenten, ook voor kritiek, dit is iets wat alleen de groten onder ons kunnen opbrengen. Ze heeft steeds met geduld en empathie gecommuniceerd met de studenten, steeds luisterend naar onze zorgen, maar ook standvastig wat soms ook nodig is. Ze heeft me mijn masterdiploma gegeven en is echt oprecht een gesprek aangegaan met mij. Een jaar later herkende ze me op de gay pride, een jaar later!!Sinds Elvis blijft bestaan heb ik uw mama altijd met enorm veel plezier gevolgd in alles wat ze deed. Ze was een pilaar in de kathedraal van de VUB. Onze constructie is onvolledig zonder haar. Ze was een persoonlijke held van mij, iemand waar ik onnoemelijk veel respect en bewondering voor had.Ik ben zeer dankbaar voor wat ze ons heeft gegeven. Zeer dankbaar, ik neem het mee.Ik kan me zelfs niet inbeelden welk verdriet er aan het razen is door jullie hoofd, lijf en leven. Een moeder verliezen is één van de pijnlijkste dingen in je leven die je kan meemaken.Tegenover al dat verdriet staat evenveel liefde. Ze was enorm geliefd, ik hoop dat jullie je daar binnen enige tijd, wanneer de pijn minder rauw is, aan kunnen optrekken. Ik wens jullie onnoemelijk veel sterkte nu en in de komende periode. Ik hoop dat jullie troost vinden bij mekaar en mekaar ook rechthouden. Dit is tenslotte ondraaglijk zwaar. Jullie zijn in mijn gedachten. 

Je liefde voor de VUB was zo immens groot dat ze aanstekelijk werd. De verbindende waarden die je tot op het einde actief bleef uitdragen, niet enkel in woorden, maar ook in daden, en je pleidooi voor verwondering, lokten me naar de VUB.Ik zal me voor altijd het moment herinneren, nog jaren voor ik die eerste stap zette, en toen ik nog niet wist wie je was, toen onze blikken kruisten bij een feestelijke gelegenheid op de campus waar ik toen nog bezoeker was. Stralend als een zon danste je met de studenten. Je had een glimlach zo warm als een omhelzing.Je had een uniek talent om mensen te zien, te erkennen en te waarderen. Je had nog zoveel te geven aan deze wereld.Ik betreur dat ik je niet langer en beter heb kunnen leren kennen.Veel sterkte aan je kinderen en vrienden.

Lieve Caroline, wat ben ik dankbaar dat ik je mocht kennen. Eerst als VUB-student, daarna toen ik als jobsudent bij jullie op de dienst kwam meewerken aan het doctoraat van Katia. Je hebt zoveel betekend voor zoveel mensen. Altijd toegankelijk en positief, steeds de kansen zien voorbij de problemen. Jij mag nu eens echt zeggen dat je de wereld beter en mooier hebt gemaakt. Je lach zal gemist, maar altijd herinnerd worden.

Aan al wie Caroline Pauwels persoonlijk heeft gekend en liefgehad, in het bijzonder haar kinderen, vrienden, familie en collega's: mijn oprechte deelneming bij dit enorme verlies.Ik zal me Caroline altijd herinneren als de warme rector van de VUB, die mooie vrouw met haar warme stem, altijd goedlachs, positief gestemd en moedig, ook in donkere dagen. Iemand die het goede in mensen zag en de strijd aanging tegen onrecht. Een sterke en inspirerende vrouw met een uitgesproken visie en de verwondering van een jong meisje. En iemand die altijd en overal de verbinding opzocht en zo ook communiceerde.Ik heb haar helaas nooit persoonlijk ontmoet, maar ben haar met interesse beginnen lezen en beluisteren, nadat ik een interview met haar had gelezen op het moment dat ze rector werd van de VUB. Ik wens ieder van u de moed en de kracht om, gesteund door elkaar, troost te vinden in de vele mooie herinneringen die deze prachtige vrouw achterlaat. Caroline leeft ongetwijfeld verder in ieder van u. Moge achter elke traan van verdriet een glimlach van herinnering schuilen.Birgitte   

Caroline leeft verder in onze gedachten, ze is een warm en inspirerend mens en een voorbeeld voor ons allen. Sterkte voor de familie, vrienden en naaste collega's.

Geachte heer Danckaert Jan , als wijkverantwoordelijke van politie voor de VUB heb ik het moeielijk met het heengaan van uw voorganger Caroline Pauwels.Met mijn projekt studentenflik hebben we heelwat gedialogeerd , ik weet nog dat ik een videogesprek georganiseerd had met onze hiérarchie en de voorstelling deed van de deelnemende commissarissen waarna  Caroline onmiddelijk  haar respect  voor mij toonde met woorden "Pascal dank U voor je inzet" want ze wist goed waar ik mee bezig was . ; ik zal deze woorden en de spontaniteit van Caroline nooit vergeten  , grote dame.Waarom heb ik het moeielijk , ik deed mijn best om ergens een adres te vinden in haar omgeving  waar ik mijn medeleven  zou kunnen betuigen zonder resultaat .Ik denk dat ik toch op het juiste adres ben om mijn signaal via U te laten geworden aan de  omgeving van Caroline. "Caroline ,ik vond het zo zalig om met jou in dialoog te gaanje was een luisterend oor voor mij  met mijn projekt "Studentenflik " en mijn  andere diensten voor de VUBik fluister je de woorden "Goede reis...  k'zal je niet vergeten en wees gerust kzal mij blijven inzetten voor de studenten en de VUB" Jan ik dank U om mij te lezen

We miss you so much.

Beste Caroline “De essentie zijn de mensen” zoals het je in een van je interviews verklaarde. Die boodschap is bij velen zowel binnen als buiten de VUB en in het bijzonder bij mij, dieper doorgedrongen. Dat geeft heel wat meer zin aan het leven.Vooraleer dat jij je campagne voor het rectoraat ondernam wist ik wel wie professor Caroline Pauwels was, had ik o.a. binnen de Wetenschapskaravaan gezien kunnen zien hoe  je met groot enthousiasme aan breed publiek over wetenschap en onderzoek kon vertellen, maar het is tijdens je eerste campagne voor het rectoraat dat ik heb vastgesteld met welke kracht je mensen kon overtuigen om acties te ondernemen. In het gesprek waar we het over vicerector hadden, werd het onmiddellijk duidelijk dat voor jou de mens, het personeel, de student centraal moesten staan. Drie dagen na ons gesprek werd je kandidaat rector!!!  Jij haalde het en dat is voor onze VUB een heel goede zaak geworden.Met je positieve ingesteldheid heb je heel wat mensen aangezet om acties te ondernemen en in het bijzonder acties waarbij anderen werden ondersteund. Met jouw steun voor o.a. het STEM-steunpunt-Brussel werd het mogelijk de leerkrachten in de Brusselse scholen te ondersteunen in de implementatie van STEM. Dit is maar een klein voorbeeld binnen het enorme werk dat je verricht hebt om onze VUB met Brussel te verbinden (weKONEKT).Ook machtig is de brug die je - na overtuiging van de groten in het veld - hebt gebouwd tussen kunst en wetenschappen. Indrukwekkend. Je inzet kende geen limieten. Maar als het leed te groot wordt moet men kunnen stoppenMet jou en je voorganger Paul verliezen we twee kapiteins die aan het VUB-schip een mooie koers hebben gegeven. Moge we dit in onze daden blijven respecteren: warmte, vrijheid, gelijkheid en solidariteit.Henri Eisendrath 12 augustus 2012

Wat inspireerde ze mij. Ik voel me trots dat ik in 2020 onder het rectorschap van Caroline heb mogen afstuderen (en dan wel op de Grote Markt in Brussel ondanks de coronapandemie). De wereld heeft meer mensen als Caroline nodig. Ik ben dankbaar haar te mogen ontmoeten en draag haar visie en optimisme graag uit naar mijn omgeving en de rest van de wereld. We gaan je missen, Caroline. Veel sterkte aan familie en vrienden.

We have known Caroline as a loyal friend, a keen interlocutor, an attentive neighbour, loving mother of two of our children’s best friends. We will remember her as a particularly open-minded, cheerful and generous person, constantly active, mentally and physically, radiating optimism and positivity, with a great deal of empathy for others and an advanced sense of civic engagement, a natural talent in appealing and effective communication, someone you could not help admiring, liking and wanting to remain for ever friends with.We think a lot these days about Anna Violette and Emil, as well as about the rest of Caroline’s family, and we wish them all the strength it takes to overcome her passing and tenderly preserve in their minds and souls the fragments of memories of her that they consider the most precious.Theo Karapiperis and Maria Psylla

We wisten al een tijdje dat deze trieste dag zou komen liefste Caroline. Woorden schieten te kort, maar herinneringen en mooie momenten helpen ons allemaal door deze moeilijke periode. Bruggen bouwen en connecteren deed je al van bij de opstart van IBBT (later iMinds). Het belang van multidisciplinair onderzoek en de maatschappelijke relevantie ervan was daar terecht je dada. Ik heb het voorrecht gehad om nauw met je samen te werken bij iMinds en koester de vele professionele en vriendschappelijke momenten samen. Ook onze liefde voor de zee en Oostende deelden we. De dijk zal vanaf nu niet meer hetzelfde zijn. Het besef dat we je niet meer zullen zien voorbij fietsen of zwemmen in de zee ‘s morgens vroeg moet nog komen. Ook tijdens de iMinds short-ski hebben we genoten van die andere natuur elementen: de bergen en de sneeuw, samen met je prachtige dochter Anna-Violet. Je mama, zussen en kinderen Emiel en Anna-Violet kregen veel te weinig tijd met jou.Enorm veel respect voor hoe je in het leven stond, altijd vrolijk, beschikbaar voor anderen en met veel liefde en warmte. Bedankt voor alle fijne momenten. Ik ga je missen, maar de ‘verwondering’ zal blijven.Heel veel sterkte aan je familie en kinderen. Birgit, Mark, Ruben en Lotte.

Ik had net haar boek 'Ronduit' gekocht die ik, als alumni student van de VUB, via de nieuwsbrief had ontdekt. Ik geloof ook in positief in het leven staan. Die mooie gedachte laat Caroline Pauwels zeker na.Heel veel sterkte gewenst aan familie, vrienden en collega's.

Beste Caroline mijn  oprechte deelneming, rust zacht.Bedankt VUB dat je mij een extra dimensie hebt gegeven.Pierre

De warme persoonlijkheid sierde je reeds als studente en straalde af op jouw omgeving. Met je gedrevenheid kon je het verschil maken. Rust nu maar zacht, Caroline. Innig medeleven en veel sterkte aan de familie en dierbaren van deze bijzondere vrouw.

Caroline was een markante dame die veel voor de studenten deed en speciaal voor vrouwen. De Graduate Women International is haar dankbaar voor haar inzet voor vrouwen.Wij zullen haar enthousiasme herinneren en blijven waarderen.