"Wetenschappers delen verwondering met artiesten en kunstenaars", licht Caroline Pauwels toe. "Verwondering geeft het leven kleur, stuwt ons voort en maakt dat we onze talenten ontplooien en grenzen verleggen. Als er geen verwondering meer is, wordt alles grijs en liggen ontgoocheling, gelatenheid en wanhoop op de loer. Ik houd van wetenschap en van kunst. Net als wetenschap opent de theaterkunst vensters op de wereld en zijn ze het beste middel tegen blikvernauwing,”
Op TAZ#2020 wil Caroline Pauwels twee inzichten samenleggen: de verwondering over het feit dat individuen het verschil kunnen maken en de verwondering over het geheel dat meer kan zijn dan de som van de delen: “In het theater treden mensen buiten zichzelf en worden ze één met de groep. We hebben nood aan collectieve momenten waarbij we opgaan in een groep om samen met anderen spanning te delen, samen te lachen of triest te worden. In een wereld waar zoveel ons scheidt of uit elkaar drijft, brengt theater ons samen.”
Naast Verwondering zal Caroline Pauwels voor TAZ#2020 de nadruk leggen op ‘amor mundi’. Het geloof dat mensen onlosmakelijk met elkaar en met de natuur verbonden zijn en elkaar nodig hebben om mens te worden.