Misschien liep de regering in lopende zaken niet snel genoeg, kwamen kordate maatregelen wat laat en verdient het gebrek aan mondkapjes, tests en algemene paraatheid straks, in rustiger tijden, een parlementaire onderzoekscommissie. Niet om schuldigen aan te wijzen, maar om te onderzoeken hoe we in de toekomst sneller en beter kunnen reageren op de globaliseringscrises die zullen blijven komen, via financiële producten, virussen, rampen in toeleveringslanden, vluchtelingen, migranten, noem maar op.
Dit opiniestuk verscheen op demorgen.be (+).
Over gezondheid werden inmiddels wel belangrijke maatregelen genomen. In dat verband is de verdere rol van de regering beperkt. Zij moet er vooral op toezien dat de experts, artsen, verplegers, ziekenhuizen, mensen in het veld, naar behoren, veilig, met de nodige middelen en bevoegdheden hun werk kunnen doen. Ook de keuzes die nog moeten worden gemaakt lockdown of bredere besmetting als middel tot massa-immunisering waarvoor onder meer Nederland kiest - dienen door specialisten te worden aangereikt. Wat onze gezondheid betreft hadden we het kunnen stellen met de inmiddels vertrouwde regering in lopende zaken.
Een echte, slagvaardige regering is nodig voor de economische gevolgen van de pandemie. Die beloven dramatisch te zijn. De toestand in Italië zal snel druk zetten op de euro. Het tekort op onze begroting zal oplopen. Tal van bedrijven zullen heel snel in de problemen geraken.
Waarschijnlijk staan we vandaag dichter bij een crisis als die van de jaren 30 dan in 2008. De beurs lijkt alvast die mening toegedaan. Bijzondere, krachtige maatregelen zijn nodig om de economische schade te beperken. Maatregelen waarvan we de gevolgen lang zullen voelen en dragen. Maatregelen, kortom, die ons allemaal op lange termijn engageren. Dergelijke maatregelen veronderstellen een daadkrachtige regering, liefst een die democratisch, zonder volmachten bestuurt. Drie opdrachten dienen zich aan: de negatieve economische impact zoveel mogelijk beperken; in het belang van het land samenwerken rond een Europees beleid dat de lidstaten helpt en daartoe desnoods andere plannen en uitgaven tijdelijk terugschroeft; de institutionele veranderingen voorbereiden die ons land beter wapenen voor de toekomst.
Waarschijnlijk staan we vandaag dichter bij een crisis als die van de jaren 30 dan in 2008.
Ideaal was een formateur geweest die rond die doelen een voorstel op tafel legt en een coalition of the willing op de been brengt. Een regering met liefst zo veel mogelijk partijen want wie gevraagd wordt en niet meedoet keert zijn land de rug toe. De coronaregering die gisteren de eed aflegde, is echter een miskleun. De maatregelen die genomen moeten worden zijn immers zo ingrijpend dat men ze niet kan nemen met een schamele minderheidsregering die dan het parlement vraagt ja te knikken. Dat is een recept voor miserie, verarming en politiek geruzie. Goed nadenken wie men de schuld kan geven nog voor men weet wat men wil doen.
Onvoorstelbaar dat onder de huidige omstandigheden voor een dergelijke formule werd gekozen. Nog voor de avond valt zou de pas beëdigde regering best meteen weer opstappen, plaatsmaken voor ernst en een volwaardige regering. Uiteraard gebeurt dat niet. Gisteren, 16 maart 2020, heeft dit land voor verarming gekozen. Dat gebeurt zelden op zo'n duidelijke manier.
-
Vragen over het Coronavirus en hoe de VUB daarmee omgaat? Bekijk dan de veelgestelde vragen op vub.be/coronavirus of stuur een mail naar coronavirus@vub.be.