Een jaarlijks weerkerend fenomeen, met ’s middags ludieke surprise acts op de esplanade die volk moeten lokken naar de real stuff ’s avonds: een hele week -of toch bijna- kan je luisteren en debatteren over thema’s die, als ze al geen taboe meer zijn, toch dikwijls de emoties hoog doen oplaaien. Het zal gaan over eugenetica, de anonimiteit van spermadonoren, seks bij andersvaliden, censuur en taboe op het taboe. De precieze details vind je op het studentenportaal of op de Facebookpagina. Alle events zijn gratis, maar voor twee avonden zal je wel vooraf moeten registreren.
Een vleugje geschiedenis
De Week van de Verlichting, in de volksmond de WVDV, is een samenwerking tussen het BSGgtgv en de Studiekring Vrij Onderzoek die reeds sinds 2011 voor heel wat animo zorgt. Beurtelings trekken zij aan het zeel en doen op hun beurt beroep op andere organisaties. Voor de editie 2018 sprongen OSB, CAVA en HUJO mee in het bad, deMens.nu sponsort het geheel. Dit jaar is Wouter Kuijk (BSGgtgv en Studentenraadslid) de activist van dienst. Alleen redt hij het niet natuurlijk, de hele organisatie ving aan in oktober en vergt heel wat overleg, logistiek en andere middelen. Vergaderingen waar makkelijk 20 stakeholders samenzitten en last but not least nog eens een dertigtal vrijwilligers van BSGgtgv en VO die voor, tijdens en na de events alles op wieltjes doen lopen.
De Verlichting zei u? Inderdaad: René Descartes legde met de uitspraak Cogito ergo sum (ik denk dus ik ben) het fundament voor de Verlichting. Alleen door het gebruik van de rede en het gezonde verstand komt men tot waarheid. Galileo en Newton waren andere wegbereiders. Diderot, d'Alembert, Voltaire, Rousseau, Montesquieu en Cornelis de Pauw propageerden het verlichtingsdenken via hun Encyclopédie. Maar pas in de negentiende eeuw verspreidde het verlichtingsdenken zich echt, mede dankzij de opkomst van het liberalisme. Ook de stichting van de VUB, eerst ULB, kan je in dit kader plaatsen. En dat is ook wat de organisatoren willen: dat de huidige generatie het vrije denken en het vrij onderzoek opnieuw ter harte neemt. En het toepast, ook wanneer het gevoelige topics betreft.
Taboe
Wouter koos dit jaar voor het taboe als thema. Een lekker breed thema waarmee ze alle kanten op kunnen, maar dat ook meteen de toon op scherp zet: wie weigert taboes te bespreken verliest essentiële en genuanceerde info. Of hij bij Sigmund Freud te rade ging of gewoon Geubels op TV bezig zag is niet geweten. Maar dat is overigens geen taboe. Om geheel politiek correct te blijven moet je wel weten dat het woord taboe afkomstig is uit het Tongaans van Polynesië, waar het stond voor een religieus verbod op bepaalde plaatsen, voorwerpen, personen of acties.
Maar als je denkt te weten wat een taboe is in West-Europa anno 2018, is de kans helaas groot dat je het toch niet helemaal beseft. Jammer. Eén voorbeeld: populisme is niet langer taboe, en ook dat is jammer. Of vergis ik me? Bref, dat Wouter dat dan maar eens uitlegt, bij voorkeur ergens tussen 19 en 22 maart.