De journalisten in spe kregen een tijdje geleden Sara De Sloover van Brusselnieuws.be (BRUZZ) over de vloer. Ze vertelde hen over het inspirerende project ‘Humans of Brussels’ waar ze al even mee bezig was, maar nu de tijd niet meer voor vond. Studenten uit de 3e Bachelor Toegepaste Taalkunde kregen in het kader van hun keuzevak ‘Inleiding tot de Journalistieke Genres’ het aanbod om de reeks verder te zetten. Ze gingen er dan ook gretig op in en trokken in groepjes van twee de straat op.
“BRUZZ is heel tevreden over wat we aanleveren.”
De opdracht
Er zijn zes groepjes van twee studenten: niet alle studenten nemen deel. Er is een alternatieve opdracht voor wie het niet ziet zitten om de straat op te trekken en om wildvreemde mensen aan te spreken om ze te interviewen. De jonge verslaggevers die de opdracht wel zien zitten gaan dan op zoek naar een leuk, ontroerend of aangrijpend verhaal in Brussel. Elk groepje levert zes portretjes af in het Nederlands, Frans en Engels. De studenten helpen elkaar bij het vertalen van de interviews. Vervolgens kiest BRUZZ de beste stukken uit en publiceert er elke maandag een. Dat de studenten geïnteresseerd zijn in journalistiek staat dus buiten kijf. Maar hoe pakken ze hun eerste journalistieke opdracht aan, en hoe hebben ze die ervaren?
“Samen met een medestudent ben ik op een zaterdagmiddag naar Brussel getrokken. Op het Sint-Katelijneplein zagen we al meteen een man gitaar spelen en hebben hem dan ook aangesproken. Daar kwam een leuk gesprekje van. Onderweg naar de Beurs waren Bruce en ik over onze taalachtergrond aan het praten. Hij is een perfect tweetalige Brusselaar en ik kom uit Antwerpen, dus we spreken met andere accenten. Een groepje gepensioneerde dames liep op dat moment voor ons en moest lachen met ons gesprek. Zo hebben we hen dan ook ineens geïnterviewd.” – Janne Monballiu
“Het was de eerste journalistieke opdracht die ik ooit heb gedaan, ik kan nog veel leren wat betreft vraagtechnieken. Vragen zijn de sleutel tot succes, daarmee kan je een ander echt een verhaal laten vertellen. Door verder te vragen op de goede momenten kan er diepte ontstaan, iets wat nu nog niet altijd lukte. Maar voor een eerste keer ben ik ontzettend tevreden.” – Yara van Gijn
“Vaak keken we rond, gingen we op een bankje zitten en keken naar het 'potentieel'. Aan sommige mensen zie je gewoon dat ze gesloten zijn en met rust gelaten willen worden. We kozen onze mensen dus wel uit. Soms bleek dan wel dat iemand die 'open' leek, toch niet wilde spreken. We begonnen vaak met een gewone vraag zoals “hé, leuke tas!?" of "welk boek ben je daar aan het lezen?", dat stelt mensen iets meer op hun gemak. Het is alleszins een goede opdracht voor studenten, zo kunnen ze zich openen naar de wereld om hen heen en Brussel nog beter verkennen. Ook voor studenten Frans is dit een goed idee, dan kunnen ze in het echte leven oefenen.” – Carolien Mantels
"Het contact met de mensen vond ik het leukst. Ik kijk in de trein vaak om me heen bedenk mij dan dat er achter al die mensen een verhaal schuil gaat. Voor het eerst durfde ik nu ook naar deze verhalen te vragen, met een schoolproject als ‘excuus’.” – Yara van Gijn
De artikels van 'Humans of Brussels' op de website van BRUZZ kan u hier vinden.