De toespraak van Julie stelde de nodige inhoudelijke vragen en klonk, zoals het een vrij zoekende VUB-student hoort, kritisch. Met het nodige respect voor onze universiteit en haar waarden, plaatste ze vraagtekens. Misschien was de studentenstem wel de meest ‘dwarskijkende’, zoals Jean-Paul Van Bendegem vrijzinnigheid 2.0 zo treffend definieerde, van de hele dag. De identiteitsoefening van de VUB passeert aan studentenzijde immers niet zomaar over de fabrieksband. De identiteit van hun universiteit ligt de studenten nauw aan het hart.
Tomorrowland achter de kopiemachine
Julie stelde in haar toespraak de identiteit als label in vraag en pleitte voor het vrije zijn. Die identiteit moet niet bevestigd, maar beleefd worden. “De VUB-vos, de steeds goedgemutste Betty van de cafetaria, het donderende lawaai van het containertreintje, de stinkende methyleenblauwe campus in november of crazy kopieën maken alsof je op Tomorrowland staat... daar herkennen de studenten zich in”, sprak ze. Niet een campagne, maar de mensen maken de universiteit.
Mensen dus
De studentenstem van Julie Umbrain, en van internationale student Krishan Harkoe, charmeerde in de galerij van tien sprekers, die allen op hun manier ‘100% VUB’ uitstraalden. In de revue passeerden internationale toppers in de deeltjesfysica, robotica en fertiliteit, maar ook het gepassioneerde engagement in groene en sociale duurzaamheid, gendergelijkheid en de vluchtelingencrisis. En ook Brussel dus. En de aanstekelijke soul van David, ‘The Voice van VUB’. De boodschap: de VUB is trots op haar onderzoekers, proffen, ondersteunend personeel, alumni én studenten.
De symptomen voorbij
Julie pleitte tijdens het congres vooral voor een eigen mening voorbij de oppervlakte. Ze wil voor de VUB een breder humanistisch kader, dat de symptomatische symbooldossiers, hoe belangrijk ook, achter zich laat. Niet wie het luidst roept, maar wie zelf denkt, moet het hardst weerklinken. Niet eenvoudig in tijden van sharebuttons en sturende websites vol algoritmes.
?!
“Minstens zo belangrijk als het vormen van een mening, is het durven innemen van een standpunt, een standpunt waarvan je wéét dat het niet volledig onderbouwd is met álle kennis van zaken”, knipoogde ze naar de dapper tegenstribbelende studentenvertegenwoordigers. Het leidt immers naar nieuwe vraagtekens en inzichten, een netwerk van blijvend kritisch denken.
En hiermee plaatste ze niet alleen een vraag-, maar ook een uitroepteken bij de fijne VUB-verbroedering die ‘We Are VUB zeker’ was. Het debat was hiermee toch indirect aanwezig en kabbelde opgewekt voort tussen bubbel en broodje.
Lees de volledige speech van Julie.