Professor Wim Betz stond wereldwijd bekend als criticus van homeopathie en andere onbewezen geneeswijzen. Hij was eerst huisarts en later docent huisartsengeneeskunde aan de VUB. Als zodanig werd hij regelmatig geconfronteerd met alternatieve geneeswijzen. Onbevooroordeeld als hij was, volgde hij aanvankelijk cursussen over dergelijke geneeswijzen. Hij moest echter snel concluderen dat de werking ervan niet bewezen was en dat het succes aan psychologische oorzaken te wijten was. Betz had dan ook kritiek op pogingen om homeopathie, acupunctuur, osteopathie en chiropraxie een vorm van erkenning te geven, zoals met de omstreden wet-Colla uit 1999. Betz wees er op dat men evengoed handoplegging of gebedsgenezing zou kunnen erkennen, omdat die niet beter of slechter scoren. Dit standpunt zorgde soms tot levendige discussies met tegenstanders, ook op televisie. Dat het tot op de dag van vandaag nog altijd niet tot een erkenning van alternatieve geneeswijzen in België is gekomen, komt deels door de de kritische stem van Wim Betz.
Lees meer op Knack.be.
De Vrije Universiteit Brussel leeft mee met de familie en naasten van professor Betz.
Wim Betz was een verlicht voorbeeld voor iedereen die evidentie wilde in het medisch handelen nog voor er sprake was van evidence based medicine . Als student aan de VUB leerde hij ons omgaan met euthanasie, nog voor er een wet was.