Bob was studentenvertegenwoordiger in de Raad van Bestuur in het academiejaar 1969-1970. Dit is de neerslag van een interview.

Ik werkte bij de tram als werkstudent in de tijd dat ik psychologie studeerde en ben nog tramconducteur geweest in Brussel. Het was niet evident om de eindjes aan elkaar te knopen. Ik heb altijd mijn studies zelf gefinancierd en ben van jongs af aan vakantiewerk en wat van alles gaan doen. Dat heeft me een paar jaar extra pensioen opgeleverd. Ik had uiteindelijk een pensioenbonus van bijna twee jaar.

Mijn vader was arbeider. Mijn vader en moeder waren tot hun 14 jaar naar school geweest en hadden vijf kinderen. Ik was zo blij dat mijn ouders niet hebben gezegd “14 jaar en je moet gaan werken.” In 1960 ben ik in het atheneum in Mortsel toegekomen. Toen ik daar afstudeerde, was ik nog de enige arbeidersjongen die in het zesde jaar zat. Ze gingen dikwijls al weg na de lagere school of tijdens het middelbaar. De directeur kwam op de koer en zei: “U hebt vandaag allemaal het diploma van lager middelbaar en nu kun je allemaal klerk worden.” Dat was zo. Die tijden zijn allemaal veranderd, maar de fameuze democratisering van het onderwijs is heel langzaam doorgedrongen. Ik heb later lang in jeugdwerk gewerkt vooraleer ik advocaat werd. Er was toen discussie wat kansarmoede was. De meeste van mijn leeftijdsgenoten hebben niet echt hogere studies gedaan. Als je verder studeerde, dan was dat uitzonderlijk. Om u een idee te geven, ik ben nu 71. We hebben geen ooms en tantes meer, alleen nog neven en nichten. Mijn vader was de jongste thuis. De meeste zijn tachtig en soms nog veel ouder. Mijn moeder was uit Duitsland. Niemand van de familie heeft ooit universiteit gedaan, behalve ik.

Met de trein van bij mij thuis was ik op een wip hier. Ik kreeg wel een studiebeurs aan de VUB. Ik had het maximum. Ik heb hier gratis tussenkomst in vervoer, het treinabonnement, gekregen. En de fameuze bonnetjes van het restaurant. Dan kon je voor een paar frank eten. We hadden een kleine onderafdeling van de ULB met een paar duizend studenten. Als je ’s middags ging eten stonden ze te debatteren over de politiek in Afrika, Mobutu bijvoorbeeld. Nogal wat mensen van de Afrikaanse elite hebben hier gestudeerd. Je gaat me geen kwaad woord horen zeggen over de VUB. Ik heb hier van in het begin alle nodige steun gekregen als beursstudent.

In het jaar 1969-70 heb ik mijn diploma kandidaat in de psychologie behaald. Maar ik moest bij het leger, niets aan te doen. Ik was van de lichting 70 slash 15541. Ik was toen in de twintig. Toen ben ik gestopt. In 1979 ben ik hier terug beginnen studeren; rechten als werkstudent. Ik werkte hier de laatste jaren in Brussel. Na 5 jaar ben ik afgestudeerd licentiaat in de rechten als werkstudent, wat destijds niet evident was.