Is de huidige generatie jonge mensen de eerste die minder lang zal leven dan hun ouders? In de Verenigde staten lijkt het al zover. Zopas verscheen een verontrustende studie in het gerenommeerde wetenschappelijk tijdschrift JAMA waaruit blijkt dat de levensverwachting in de VS, na decennialange indrukwekkende stijging, nu terugvalt. De oorzaken hoeven we niet te zoeken in gevaarlijke bacteriën of virussen. Ze hebben vooral te maken met menselijke factoren: levensstijl, de omgeving waarin we leven en socio-economische factoren. De voortekenen zijn al enkele decennia zichtbaar in de toename van obesitas, gevolgd door diabetes en andere chronische aandoeningen. Daarnaast is er ook een stijging van wat men soms ‘wanhoopsdoden’ noemt: sterfte door massaal gebruik van pijnstillers (opioïden), illegale drugs (cocaïne, heroïne…) en suïcides. Daden die voortkomen uit een soort existentiële wanhoop.
Dit opiniestuk verscheen eerder op demorgen.be (+).
Zal ook hier de levensverwachting afnemen? Chronische aandoeningen nemen bij ons angstaanjagend toe en wat vroeger typische ‘ouderdomsziekten’ waren, zoals diabetes type 2, komt nu meer en meer voor op jongere leeftijd. De voortekenen, in de vorm van overgewicht en obesitas, treffen steeds meer mensen: de helft van de bevolking is nu te zwaar. Mentale problemen zoals depressieve gevoelens, angst en suïcide zijn ook hier onrustwekkend hoog en verschillende indicatoren wijzen op een verslechtering van de geestelijke gezondheid.
Inspanning van de maatschappij
Wetenschappelijke studies wijzen er op dat het vooral onze omgeving is die bepaalt of we al dan niet gezond leven. De overheid, dokters en diëtisten kunnen mensen individueel aansporen om op dieet te gaan en meer te bewegen maar als de omgeving niet verandert is de kans op succes klein. Goede voornemens voor 2020 zoals een vermageringsdieet en fitnessprogramma worden zelden langer dan een jaar volgehouden…
Mentale problemen zijn ook hier onrustwekkend hoog en verschillende indicatoren wijzen op een verslechtering van de geestelijke gezondheid.
Een aanpak die meer kans biedt op een lang, gezond én gelukkig leven, is zorgen voor een omgeving die alle mensen aanzet om gezond te leven. Dat vergt een serieuze inspanning van de hele maatschappij. En het mag ook niet beperkt blijven tot voeding en beweging: omgaan met stress en mentale problemen, sociale relaties, en een gezonde omgeving, zowel op fysiek, socio-economisch als cultureel vlak, zijn eveneens essentieel.
Dat het kan, bewijzen de blue zones. Dat zijn regio’s op de wereld waar mensen lang en gelukkig leven. Deze gebieden verdwijnen echter snel, want ook daar neemt de ‘moderne’ levensstijl het over. Maar er is hoop: met de inzichten van de blauwe zones en de kennis van wat men levensstijlgeneeskunde noemt, heeft men nieuwe blauwe zones gecreëerd, zoals bijvoorbeeld in het stadje Albert Lea in de VS. De impact van het veranderen van de omgeving was veel groter dan men met louter individuele begeleiding kan bereiken. Een jaar nadat de overheid - gecoacht door een team van wetenschappers die werkten volgens de principes van de blauwe zones - Albert Lea had aangepakt was bijvoorbeeld de afwezigheid op het werk wegens ziekte met 32 procent gedaald. De levensverwachting van de lokale bevolking was alweer met bijna drie jaar gestegen.
Hoe kreeg men dat voor elkaar? Niet door mensen die ongezond leefden met de vinger te wijzen maar door een aantal maatregelen waardoor mensen bijna spontaan gezonder gingen leven. Door bijvoorbeeld de drukke autobaan om te vormen tot een weg die aantrekkelijk is voor fietsers en wandelaars, door gezonde scholen en restaurants in te richten. Niet iedereen voelde zich meteen aangesproken maar de mensen die wel meededen werkten aanstekelijk. Na een tijdje begonnen mensen die aanvankelijk niet meededen ook gezonder te leven.
Het mag ook niet beperkt blijven tot voeding en beweging: omgaan met stress en mentale problemen, sociale relaties en een gezonde omgeving zijn eveneens essentieel.
Je kunt zeggen dat dergelijke initiatieven geld kosten maar de investering werd snel terugverdiend: minder zieke werknemers, minder uitgaven voor behandeling van chronische aandoeningen en als neveneffect steeg de waarde van de woningen. De mensen wonen er weer graag!
De les die we daaruit kunnen leren: overlaad mensen niet met schuldgevoelens over hun ongezonde levensstijl, maar creëer een omgeving die spontaan aanzet om gezond te leven. Het is efficiënter en het bespaart kosten.
Begin met gemeenten met de armste bevolking (bijvoorbeeld Sint-Joost-ten-Node) en regio’s met de slechtste luchtkwaliteit (Oostrozebeke). Ongezonde levensstijl hangt immers sterk samen met armoede en in de meest vervuilde regio’s valt de grootste gezondheidswinst te boeken. Iedereen heeft echter te winnen bij een gezonde omgeving. Maak daarom van België een blauwe zone. Gelukkig nieuwjaar!