De wereldwaterdag, 22 maart, is een uitgelezen moment om hier aandacht voor te vragen. Op donderdag 21 maart, één dag voor de Wereldwaterdag, organiseerde de Vrije Universiteit Brussel (VUB) Water4Climate, een 6 kilometer lange demonstratietocht door Brussel, aansluitend bij Youth for Climate. Met de 6 km verwijzen we naar de gemiddelde afstand die vrouwen in Azie en Afrika afleggen om water te halen. De Water4Climate mars bracht burgers, wetenschappers (VUB, UGENT, KULEUVEN), NGO’s (Join for Water) en maatschappelijke organisaties (Grenzeloze schelde, Coördinatie Zenne, Brussels Environment) samen om campagne te voeren voor de bewustwording van deze problematiek. De Water4Climate mars vraagt aan de beleidsmakers om een coherent langetermijn beleid op te maken om watertekorten in de toekomst uit te sluiten.
Hoe is de situatie in België? De waarnemingen geven aan dat het aantal dagen per jaar met hoge neerslag sinds de jaren ‘50 verdubbeld, wat uitvergroot is in het aantal overstromingen. Voor overstromingen is Vlaanderen redelijk goed voorbereid, met modellen voor voorspellingen, het uitbouwen van bekkens, gecontrolleerde overstomingsgebieden en kustbeschermende maatregelen wordt het overstromingsgevaar gereduceerd. Voor droogte en watertekorten zijn we pas afgelopen zomer wakker geschoten, terwijl de problemen diepgeworteld zijn. Onze watervoetafdruk is namelijk veel te hoog. We verbruiken jaarlijks ongeveer de helft van onze hernieuwbare waterbronnen. Ook om te voldoen aan de Sustainable Developments Goals (SDG6) moet dit gereduceerd worden tot 25%. Dit gaan we niet bereiken door de kraan sneller dicht te draaien. Naast drinkwater, gaat er veel meer water naar landbouw, de chemische sector en voor koeling van energiecentrales. We hebben we een coherent langetermijnplan nodig om watertekorten in de toekomst te voorkomen. Wat in Vlaanderen vaak vergeten wordt, is dat het meeste water dat we in Vlaanderen en Brussel gebruiken uit Wallonië komt (veelal via het Albertkanaal). Naast zogeheten geldtransfers, is er een grote watertransfer in de tegenovergestelde richting.
Heel wat innovatieve oplossingen worden naar voor geschoven, zoals groene daken, regenbekkens en het hergebruik van afvalwater. Bij een klimaatdebat moeten dus ook de water- en landbouwexperten aan tafel, en dan vanuit alle regio’s van het land. De landbouw- en voedingssector sector is zeer sterk gelinkt met de klimaat- en waterproblemen in ons land. De landbouwsector maakt zowel deel aan oorzaak (zuivel- en rundsvleesproductie), aan het gevolg (slechte oogsten door te droog of te nat), maar ook deel van de potentiële oplossingen (hergebruik van water) van klimaat- en waterproblemen. Sommige gewassen, zoals wijnranken, zullen mogelijk baten bij een veranderend klimaat. Anderzijds komt de globale tarweproductie onder druk, wat dan ook weer de bierprijzen zal doen stijgen. De afgelopen zomer was de aardappeloogst om zeep. Aardappelplanten hebben namelijk irrigatie nodig, wat als gevolg van het captatieverbod (=verbod om water uit rivieren te halen) tijdelijk niet mogelijk was. Zullen we in de toekomst onze nationaal gerecht, bestaande uit dure steak (CO2 taks) met dure frietjes (stijgende aardappelprijzen) en met een duur glas bier (stijgende tarweprijzen)? Of moeten we dit vervangen door duurzamer gerecht, bij voorbeeld polenta met groentjes en een glas wijn?
https://twitter.com/hydr_vub/status/1108714599522672640 (We will rock you!)
https://twitter.com/sebastiansterl/status/1108655967862996992
https://twitter.com/hydr_vub/status/1108650693529948160
https://twitter.com/hydr_vub/status/1108647241101860865
https://twitter.com/hydr_vub/status/1108669422254858240