Marc Noppen: "Als wij via het spreidingsplan nieuwe patiënten krijgen, wordt ook bij ons de zoektocht naar vrije bedden acuter."

'We zijn aan dag 27, en beginnen het echt wel te voelen. In het ziekenhuis liggen 98 positief geteste patiënten, van wie 20 op intensieve zorgen. Onze normale capaciteit op intensieve, waar ook niet-coronapatiënten liggen, bereikt stilaan haar maximum van dertig bedden. We moeten dus reserve-units openen. Nu blijkt hoe belangrijk het was dat we tijdig reservecapaciteit opgebouwd hebben. De Brusselse publieke ziekenhuizen botsen wel op hun limieten, las ik vanochtend in een mail. We moeten hopen dat niet te veel ziekenhuizen zo verzadigd raken, want als wij via het spreidingsplan nieuwe patiënten krijgen, wordt ook bij ons de zoektocht naar vrije bedden acuter.’

Dit opiniestuk verscheen eerder op tijd.be

'In die reguliere units duikt een ander probleem op. We zien almaar vaker dat mensen niet snel genoeg hulp zoeken met niet-Covid-19-klachten. Vanmorgen bezocht ik ons fertitiliteitscentrum, waarvan we het operatiekwartier en de ontwaakzaal omgebouwd hebben tot intensieve zorg voor kinderen. Gelukkig liggen daar nog geen kinderen met corona in kritieke toestand. Ik zag er wel een patiëntje met status asthmaticus, een gevaarlijke permanente asthma-aanval die niet vaak meer voorkomt, en hier te wijten was aan een uitgesteld bezoek aan het ziekenhuis.'

'Bij de laatste drie opnames voor appendicitis ging het telkens om patiënten die te lang gewacht hadden. Hun appendix was al geperforeerd toen de ambulance hen moest gaan ophalen. Ze werden geopereerd met een buik vol etter.’

Ik blijf me verbazen over het aanpassingsvermogen en de goede wil van ons personeel.

‘Ik liep vanmorgen ook langs onze coronary care-unit, normaal de afdeling hartbewaking voor patiënten met zware hartletsels. Ook die is deels omgevormd tot intensive care. De dienst wordt nu gerund door een gemengd team van cardiologen, intensivisten en pneumologen, en een gemengd team van verpleegkundigen.'

'Enkelen hebben zich enorm moeten aanpassen, door bijvoorbeeld een crashcursus beademingstechnieken te volgen. Ik blijf me verbazen over het aanpassingsvermogen en de goede wil van ons personeel. Vroeger deden mensen moeilijk als ze van bureau moesten veranderen. Nu hebben sommigen in enkele dagen tijd een andere job aangenomen.’

‘Die flexibiliteit geldt evengoed voor de ondersteunende diensten en de technici. Die bouwen in een weekend gewoon een muur tussen twee afdelingen, waarna de dienst biotechniek in geen tijd alle technische en elektronische installaties aanbrengt, ICT alles configureert, en de apotheek zich herorganiseert.'

'We keken een tijdje geleden vol bewondering naar de Chinezen, die in tien dagen een nieuw ziekenhuis bouwden. Ik ben ervan overtuigd dat veel ziekenhuizen hier in evenveel tijd bijna hetzelfde gepresteerd hebben, door hele diensten en patiëntenflows compleet te herbouwen en te herzien.’

We hebben nog maar voor twee weken mondmaskers en beschermende kledij in voorraad.Er dreigt ook een tekort aan sommige medicijnen.

‘De logistiek blijft een uitdaging. We hebben nog maar voor twee weken mondmaskers en beschermende kledij in voorraad. Ook dreigt een tekort aan sommige medicijnen, zoals spierverlammers en bloeddrukondersteuners. En soms stokt de toevoer van klassiekere geneesmiddelen. We zoeken alternatieven, spreken leveranciers rechtstreeks aan en kijken naar de overheid, die een centraal beheer wil starten.’

‘Gelukkig is er ook goed nieuws. Vanmorgen werden we aangenaam verrast door de levering van een gigantische hoeveelheid bloemen en planten van een tuincentrum, om mee te geven aan ons personeel. Dat doet echt deugd.'

'We proberen de sfeer erin te houden. Vandaag is bijvoorbeeld pizzadag. Ook was er al een spaghettiavond voor de artsen die blijven overnachten. Al aten die toen wel apart.’

‘Onze psychologen merken stilaan een toename van het aantal medewerkers dat langskomt voor een gesprek. Ze doen ook teleconsultaties. Op onze crisisvergadering sprak ik met iemand die al 27 dagen onafgebroken aan het werk was. Ik spoor onze mensen aan toch eens een dagje vrij te nemen. Maar zeker mensen op de spoed of intensieve zijn daar niet gemakkelijk van te overtuigen: zij leven van de adrenaline.’