‘De toestroom van patiënten valt voorlopig mee. We hebben 15 besmette patiënten, van wie vier beademd worden op intensieve zorgen. Dat is natuurlijk een momentopname.’
‘We hebben in het ziekenhuis een clubje wiskundigen dat de piek nu voorspelt in de eerste week van april. Maar ons voordeel tegenover Italië blijft dat we in België het aantal bedden op intensieve zorg al ongeveer verdubbeld hebben. In ons ziekenhuis hebben we een hele verdieping vrijgemaakt voor Covid-19-patiënten: goed voor vier verpleegafdelingen van 120 bedden, boven op de 70 plaatsen op intensieve zorg.’
‘In deze tijden mogen we natuurlijk ook de andere patiënten niet vergeten. In het ziekenhuis zie je dat op cardiologie of neurologie ook nog altijd mensen liggen die dringende zorgen nodig hebben.’
‘De geschrapte afspraken voor consultaties betekenen een zware financiële aderlating voor de ziekenhuizen. Vandaag derven we al een kleine 500.000 euro per dag. Daarbovenop komen de kosten die we maken voor extra materiaal, signalisatie, security, enzovoort. Dat doen we natuurlijk graag, maar het zal een serieuze impact hebben op onze cashflow.’
‘Maar het belangrijkste is het welzijn van onze medewerkers. Ik krijg tot 50 mails per dag van particulieren en bedrijven die willen helpen. Dat kan. Door materialen en toestellen te schenken, maar ook door vele kleine giften, waarmee we ons op de proef gesteld personeel kunnen ondersteunen.’
België behoort nog altijd tot de OESO-top wat betreft het aantal ziekenhuisbedden per patiënt, maar door tien jaar besparingen zijn er wel minder handen aan dat bed.
‘Ik zeg dat niet zomaar. Deze crisis komt boven op tien jaar van besparingen, cumulatief ten bedrage van 25 miljoen euro per jaar. Toch zijn we 2 procent per jaar blijven groeien. Dat betekent dat we in relatieve cijfers minder handen aan het bed hebben. Patiënten stromen ook sneller door, en de werkdruk is enorm gestegen.’
‘In de OESO-cijfers zit België, samen met Duitsland en Oostenrijk, gelukkig nog aan de absolute top van het aantal ziekenhuisbedden per inwoner. We scoren beter dan Italië, Spanje of zelfs Nederland, die veel meer de shift naar ambulante zorg gemaakt hebben.’
‘Ik zit in werkgroepen over de hertekening van het ziekenhuislandschap. Ik moet toegeven dat we in geen enkel scenario rekening gehouden hebben met een pandemie als deze. Het is als met de tsunami uit 2004: de mensen waren vergeten dat dat bestond.’
‘Uiteindelijk is het een kwestie van probabiliteit: ooit slaat nog wel eens een meteoriet in, maar op dit vlak was ons geheugen te kort. Het is nog niet zo lang geleden dat we SARS en de Mexicaanse griep gehad hadden. Zelfs de Spaanse griep stamt uit de tijd van mijn grootouders. We hadden moeten beseffen dat dit met een zekere regelmaat terugkomt.’
‘Daarom denk ik dat deze crisis de visie op onze gezondheidszorg fundamenteel zal veranderen. Bijna niemand weet dat de zorg de grootste werkgever van het land is, goed voor 11 procent van de banen en 10 procent van het bruto binnenlands product. Maar iedereen beschouwt dat als vanzelfsprekend. Nu worden we met onze neus op de feiten gedrukt. Ons systeem is minder voor de hand liggend dan het lijkt. Ik hoop dat dat besef een van de positieve gevolgen van deze crisis zal zijn.’
Iedereen kan onze medewerkers helpen: uw steun is welkom op act.uzbrusselfoundation.be/corona.