Bill, 21 jaar, Geschiedenis
Bill hecht veel belang aan vrijheid en kwam via een omweg al op jonge leeftijd in aanraking met de VUB: een multiculturele plek waar je gehoord en gezien wordt. En waar elke student gewoon zichzelf mag zijn. Door zijn brede interesse in verschillende domeinen, koos Bill uiteindelijk voor geschiedenis. Na al die jaren nog steeds een opleiding naar zijn hart, zo blijkt.
Waarom heb je voor deze opleiding aan de VUB gekozen? En hoe heb je je keuze gemaakt?
“Ik heb eerst mijn opleiding gekozen en daarna pas voor de VUB. Ik wou in de eerste plaats geschiedenis doen omdat ik een vrij brede interesse heb: politiek, kunst, taal, sociologie, psychologie… al die domeinen interesseren me en ik wou niet kiezen. Mijn beslissing om voor geschiedenis te gaan, laat me toe om me later nog verder te specialiseren in een bepaald domein. In onze opleiding wordt alles zo’n beetje aangeraakt. Dat vrije aspect bevalt me wel. Ik wil dan later zelf nog kunnen kiezen wat ik verder wil doen.
En waarom de VUB? Omdat ik graag deelneem aan lessen en ik had gehoord dat je aan de VUB geen nummertje bent. Dat je daar letterlijk gehoord en gezien wordt. Nu, ik kende Brussel ook al wel en had ook vrienden die naar de VUB zouden gaan. En ook het feit dat de VUB een vrijzinnige unief is, spreekt me wel aan. Tegen alle vormen van hiërarchie, weet je wel. Dat kritisch eigenzinnige, ervaar ik ook tijdens de lessen.
De eerste keer dat ik in aanraking ben gekomen met de VUB, was eigenlijk al in het 4de middelbaar. Door omstandigheden heb ik één jaar moeten overdoen. Een studentenbegeleidster van toen wist wel heel goed wat ik in mijn mars had en om mij gemotiveerd te houden, heeft zij toen voorgesteld om me gedurende een semester een vak te laten volgen aan de VUB. “Geschiedenis van het dagelijkse leven” was dat, een hele leuke eerste ervaring. Tijdens die lessen in de aula, heb ik echt gevoeld hoe graag ik dit zou willen doen.”
Hoe lang duurt een lesdag? En hoe vul je die in?
“Geschiedenis is in vergelijking met andere opleidingen, een richting met relatief weinig lesuren. Ik denk dat ik toen in het eerste jaar ongeveer 15 lesuren per week had of zo. Maar er zijn wel heel veel papers die je moet maken. Die vrijheid bevalt me wel omdat ik zelf mijn werkschema kan bepalen. Nu ben ik gemiddeld toch wel elke dag 5 uur bezig met mijn studie. Als er deadlines zijn, loopt dat gemakkelijk op tot 8 uur.
Nu, in het vijfde middelbaar ben ik afgestudeerd via de middenjury. Daar komt heel wat zelfstudie bij kijken: samenvattingen maken, informatie opzoeken via verschillende kanalen… Ik was dus al vertrouwd met deze manier van werken voor ik naar de unief kwam. Ik had het al moeten doen voor de examencommissie. Ik heb wel gehoord via andere studenten dat het eerste jaar vaak wel even wennen is. Geef jezelf dan ook de tijd om hier een weg in te vinden.”
Hoe zou je de proffen omschrijven hier aan de faculteit? Wat is voor hen belangrijk?
“Onze proffen zijn open, vriendelijk. Ik ken geen enkele prof die niet vriendelijk is. En dat straalt natuurlijk ook af op jezelf hé. Iedereen mag ook gewoon zichzelf zijn tijdens de lessen. De proffen sturen, stimuleren en motiveren. En ze laten de studenten vrij in hoe ze willen deelnemen aan de lessen.
Het valt heel hard op dat de proffen een zekere vorm van kritische ingesteldheid verwachten van de studenten. Dus in plaats van onnodige feiten van buiten te blokken, reiken ze in onze opleiding eerder een filosofische aanpak aan. Onze proffen willen de studenten voeden en zelf laten nadenken over informatie, met heel veel ruimte tot interactie. Er is ook geen slecht antwoord, en iedereen mag iets toevoegen.
Onze proffen zijn onderzoekers en doen dus zelf heel wat wetenschappelijk onderzoek. Dat voel je ook in de les. Ze cultiveren een kritische onderzoekende ingesteldheid. Uiteraard moeten er ook gewoon feiten gekend zijn, maar zeker vanaf het tweede jaar draait het vooral om evoluties, argumenten en verschuift de focus naar het waarom van bepaalde gebeurtenissen doorheen de geschiedenis. Die pure feitenkennis schuift met andere woorden meer naar de achtergrond. Da’s boeiend.”
Op welke manier kunnen studenten volgens jou het best de echte sfeer van de VUB opsnuiven?
“De sfeer van de VUB: voor mij zijn dat vooral de mensen eigenlijk. Die humanity is heel erg aanwezig binnen onze faculteit. En daarnaast heb je ook heel wat plekken die leuk zijn om er te vertoeven. Bar Pilar bijvoorbeeld is er zo eentje, het is er heel gezellig. Er zijn vaak ook feestjes en tentoonstellingen. Het is er ook wat alternatief, da’s keicool. Er is leuke muziek - wat jazzy - goede zeteltjes, goeie koffie. Op de campus is er ook de grote refter: lekker, goedkoop en genoeg! (lacht)
Ook rond de VUB is het interessant om bijvoorbeeld eens naar het Sint-Katelijneplein te gaan. Daar heerst een echte studentensfeer. Ook het Warandepark bijvoorbeeld of de Vismarkt, dat zijn de plekken waar we vaak wat gaan chillen.”
(Benieuwd naar wat de andere studenten zeggen? Ga ook eens kijken naar wat Lula, Brenthe, Karoline en Umutesi en Douglas hebben verteld.)
Van welke faciliteiten maak je zelf het meest gebruik op de campus en waarom?
“Goh, al wat ik hierboven al gezegd heb, en daarnaast ook alle sportfaciliteiten natuurlijk. Ook het groen op de campus is vaak een ontmoetingsplek om af te spreken met vrienden. Vooral als de zon schijnt dan.”
Wat is volgens jou het belangrijkste positieve weetje over de VUB dat je alleen maar kunt weten wanneer je aan de VUB studeert?
“Na mijn eerste bachelor dacht ik naar de KUL te gaan. Gewoon om iets anders te doen. Waarop mijn vrienden en mijn vriendin meteen zeiden dat Leuven echt niks voor mij zou zijn. De reden waarom heeft volgens mij vooral te maken met het doorgeven van een soort van vast denkkader, dat een beetje conservatiever is dan wat ik hier gewoon ben. Hier krijg je letterlijk ruimte om na te denken en word je aangemoedigd om een bepaald denkkader vrij te interpreteren.
Dus in mijn hoofd, is een grotere unief minder wendbaar en minder persoonlijk dan hier. En opnieuw, hier heerst meer die gelijkwaardigheid tussen de prof en de student, waar het bij andere universiteiten meer een eenrichtingsverkeer is of zo.”
Met welke foute percepties over Brussel of de VUB maak je graag komaf?
“VUB is makkelijker? Waarschijnlijk komt dat omdat er hier minder gefocust wordt op data en feitenkennis. Hier gaat er meer tijd naar nadenken, zelfstudie en afstand nemen. Ik heb het gevoel dat ze hier minder onnodige taken eisen van de studenten.
En misschien ook het feit dat de VUB klein is en daardoor ‘slechter’? In vergelijking met de rest zijn wij inderdaad kleiner, maar dat is net een pluspunt: het is de reden waarom er hier beter in gesprek kan worden gegaan. Ook onder de studenten zelf. Hier wil iedereen met elkaar sharen of zo. Hier word je ook niet ‘bekeken’, je mag hier gewoon zijn wie je bent.
Brussel is een wereldstad, een van de meest multiculturele steden. En dat wordt blijkbaar vaak vergeten. Als je kijkt naar de VUB als instituut, zie je de meltingpot van de stad Brussel. In de stad is dat dan nog wat verdeeld over de wijken, hier op de VUB komt alles samen, als een soort van ontmoetingsplek. Als student is dat uniek om op één plek met zoveel verschillende culturen en ideeën in aanraking te komen. De VUB is die gemeenschappelijke noemer die iedereen met elkaar verbindt.”
Wat wil je later doen met deze opleiding? Welk beroep wil je graag uitoefenen?
“Moeilijke vraag. Het is gemakkelijker voor mij om te zeggen wat ik niet wil. Bijvoorbeeld gaan werken voor een bedrijf dat alleen maar winst wil maken is niets voor mij. Ik zie me eerder werken voor een ngo of een politieke groepering. Of een academische richting, wie weet een doctoraat. Ik wil het allemaal nog wat openhouden. Na mijn masterjaar aan de VUB naar het buitenland gaan is ook nog altijd een optie. Momenteel wil ik mijn opties nog altijd zo breed mogelijk houden, ik geniet nogal van die vrijheid.”
Herken jij je in het verhaal van Bill, maar weet je zelf nog niet goed wat je later met deze opleiding wilt doen?
Relax! Want met deze opleiding kun je heel wat richtingen uit. Cultuur en media, ngo, overheid, de politieke wereld of de bedrijfswereld, onderzoek, of onderwijs: elke sector waarin je je kritische geest, doorgedreven nieuwsgierigheid en historische kennis kwijt kunt, is je op het lijf geschreven.
Vertrouw er dus maar op dat je gaandeweg zelf wel zult ontdekken of je later als professioneel historicus, leerkracht of staflid van een ngo of politieke groepering aan de slag wilt of toch eerder als journalist, medewerker in een museum, wetenschappelijke instelling of culturele organisatie. The future will tell, nu is het aan jou. #KIESVOORJEZELF en kies de opleiding die écht past bij wie JIJ bent.
