Masterstudent Chemie André Ndirembako zat sinds 2014 op een van de beruchte campuskoten op campus Etterbeek van de Vrije Universiteit Brussel. Nu, twee jaar later, verlaat hij zijn geliefde kot dat plaats moet maken voor het nieuwe zwembad.
 
 
De eerste keer
Toen ik er voor de eerste keer binnen ging met mijn ouders waren we allemaal tevreden. Het zag er proper uit en je zag al dat de vorig huurders er sfeer hadden in gebracht. Een kot waar ik me later echt thuis begon te voelen en met spijt in het hart weg zou gaan. Ik heb er goede en slechte tijden beleefd: geblokt, gekookt, gegeten, gedronken, gekaterd, geslapen, gelachen en nog veel meer. Ik heb er echt geleefd.
Mijn ouders dachten dat ik volwassener en zelfstandiger zou worden door op kot te zitten. Dat is zeker het geval, maar niet op alle vlakken natuurlijk (lacht).
 
Poker, films en Carapils
We hadden een drukbezocht kot. Op een gemiddelde avond kwam er vijf tot tien man over de vloer, waarvan de meesten ook bleven plakken. Soms als sfeermaker voor een feestje, maar soms ook zomaar. Altijd gezellig, af en toe natuurlijk iets te gezellig.

Soms, heel soms, hadden we ook een avond onder kotgenoten. Samen koken, eten en een film kijken. Een keer hebben we zelfs heel de gezamenlijke ruimte van ons kot vol gelegd met matrassen, dekens en kussens om dan samen te genieten van een paar horrorfilms. En Carapils. Dat was ook vaak aanwezig.
Natuurlijk gebeurden er ook veel andere dingen op kot, te veel om op te sommen en ook niet allemaal geschikt voor het grote publiek (lacht). Maar ik kan nog wel een paar activiteiten meegeven: poker nights, beer pong, studentendopen voorbereiden, verkleden, excursies in de holle muren en muizen proberen vangen. Oh ja, en doen alsof we dood waren voor Winny van de dienst Huisvesting. Woensdag was altijd kuisdag, dus kwam Winny vaak al vroeg in de ochtend kijken of alles in orde was. Wanneer dat niet het geval was, wat wel eens voorkwam, kwam ze op onze deuren kloppen. Soms waren we echt dood, soms deden we alsof.

Ik heb veel geleerd door op kot te zitten


Studeren
Ik moet toegeven dat ik hier en daar wat lessen heb laten vallen omdat ik me de avond ervoor heb laten gaan. Wat volkomen normaal is als je op de campus op kot zit, denk ik. Het kan zijn dat ik misschien beter kon scoren op sommige vakken als ik die niet had gemist, maar ik zou die avond daarvoor nu niet willen veranderen.
Ik heb ook veel geleerd door op kot te zitten. Vooral op vlak van zelfontwikkeling, koken, studeren, discipline,… Het studeren deed ik wel vooral op verplaatsing, in de voorziene blokruimtes van de VUB. Daar was het rustiger, minder afleiding en kon ik me beter concentreren dan op kot.

Veteranen van het studentenleven
De koten hadden de reputatie om niet volledig in orde te zijn. Hier en daar moest er inderdaad wat aan gesleuteld worden. Het konden soms kleine dingetjes zijn zoals een lade die niet meer goed toe gaat of de douche die overloopt waardoor de woonkamer onder water staat. Het hangt natuurlijk af hoe je er mee omgaat. Ikzelf had het moeilijk in begin, maar ik heb er mee leren leven dat de koten niet tip top in orde zijn. Op een bepaalde manier vond ik zelfs dat er een zekere charme was. Koten die er al zo lang staan en elk al zoveel hebben meegemaakt. Net veteranen van studentenleven. Ik zal ze missen, maar ik ben blij dat ik er nog heb kunnen zitten.