De nieuwe uitbater van Bar Pilar is Jan Meeus, VUB-alumnus en voormalig hoofdredacteur van studentenblad De Moeial. Tijdens feestjes staat hij het liefst in de keuken, waar hij de kneepjes van het vak al doende moest leren. “Ik ben wel van het Pippi Langkous-concept: ik heb het nog nooit gedaan, dus denk wel dat ik het kan.”
Jan Meeus begon meer dan tien jaar geleden te studeren aan de VUB. Hij maakte zijn studies niet af, maar heeft wél erg genoten van zijn studententijd en wil de Kunstwetenschappen ooit opnieuw oppikken. Of gaan voor het schrijverschap, waar hij als voormalig hoofdredacteur van studentenblad De Moeial voor in de wieg is gelegd. Maar nu: met een gemotiveerd team Bar Pilar uitbaten én bij uitbreiding VUB-cultuurhuis Pilar helemaal op de kaart zetten.
“Ik heb het gevoel dat ik iets aan het bouwen ben dat groter is dan mezelf”
Hoe en wanneer ben jij de nieuwe uitbater van Bar Pilar geworden?
Jan Meeus: “Ik werkte al voor de vorige eigenaar als barverantwoordelijke. Nadat die stopte, baatten we de bar uit met de cultuurwerking van Pilar zelf. Eerst was dat in afwachting van een nieuwe uitbater die concessiehouder Duvel zou zoeken, maar tegen de zomer bleek dat er niemand was. Daarom hebben we besloten om op deze manier duurzaam verder te doen.”
In eigen beheer uitbaten lijkt me niet evident in tijden van besparingen. Hoe doe je dat?
“Ik ben heel goed omringd. In het begin is daar misschien ook een beetje een constructiefout gemaakt door er een private partner bij te betrekken. Dat had soms tegenstrijdige belangen met de cultuurwerking. Nu ben ik echt deel van het Pilar-team, met experten en coördinator Gijs Ieven die mij heel hard steunen. Het was qua timing met de besparingen misschien niet het ideale moment om aan zo’n avontuur te beginnen, maar anderzijds stonden alle sterren juist om het te doen met de juiste mensen op de juiste plaats. Als we het nu niet zouden doen, zou het nooit lukken. En we hebben in onze testperiode van maart tot juni eigenlijk ook mooie cijfers kunnen voorleggen, het betaalt zichzelf terug. Het past ook in het besparingsklimaat dat we op zoek gaan naar meer eigen middelen om als cultuurwerking op onze eigen benen te staan. De bar draagt ook bij aan die inkomsten, want vroeger kreeg de werking eigenlijk niks van de drankverkoop. Nu hoort het er gewoon helemaal bij.”
Is het prijsbeleid dan ook veranderd?
“Ik heb van de prijzen hier en daar een beetje afgehaald, omdat ik ze net iets te duur vond voor een publiek dat een structureel geldgebrek heeft. Het is een moeilijke sector waar de marges heel klein zijn, maar we hebben bijvoorbeeld wel een pintje naar 2,5 euro kunnen verlagen. Er worden er nu ook meer verkocht. En zo hebben we in elke categorie een democratische prijs voorzien voor wie minder budget heeft: voor een filterkoffie betaal je 2 euro, voor verse soep met brood 6 euro. VUB-personeel komt dan wel gewoon een duurder wijntje drinken, een beetje een systeem van herverdeling.”
Hoe ziet jullie team er vandaag uit?
“Ik ben verantwoordelijk voor het management en de keuken en de jobstudenten helpen mij daar zoveel mogelijk mee. Zij werkten er voorheen al en daarom vond ik ook dat we vorig jaar al moesten starten met deze nieuwe werking. Een groot deel van hen is afgelopen zomer afgestudeerd en nu hebben we een grote lichting nieuwe studenten waar ik heel tevreden over ben. Als we nu pas uit het niks zouden beginnen, zou dat veel moeilijker zijn.”
Jij moest zelf ook veel leren. Hoe heb je dat aangepakt?
“Eigenlijk had ik dat nooit in mezelf gezien. Gijs zag dat ik dat in mij had en daar ben ik hem heel dankbaar voor. Ik ben wel een beetje van het Pippi Langkous-concept: ‘ik heb dat nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan.’ Al had ik in het begin toch wel last van het imposter syndrome. Want ik had tegen al die serieuze mensen aan de VUB gezegd dat ik geloofde dat het kon en plots is het dan allemaal gebeurd. En ik had het nog nooit gedaan, dus veel dingen moesten ook een keer misgaan voordat ik wist dat het een dingetje was.”
"We willen terug hét cultuurhuis zijn waar jong talent een kans krijgt en de VUB-gemeenschap en buurt een tweede thuis vinden"
En hoe ben je daarmee omgegaan?
“In heb begin heb ik veel gesukkeld in de keuken bijvoorbeeld, omdat ik daar niet echt ervaring mee had. Maar uiteindelijk is het toch wel goed gelukt, al leer ik nog elke dag bij. Op gevoel en met heel veel hulp van de studenten en het Pilar-team. Het is een beetje een familiebedrijf waar iedereen elkaar helpt. En de schaalvergroting helpt ook wel. Ik heb zelf mijn handen vol met de operationele werking, dus het is fijn dat mijn collega community & engagement Zoë activiteiten organiseert in de bar. Of als ik een nieuwe klink nodig heb, maak ik een ticketje aan bij Infra. De VUB is een leuk dorp.”
Pilar is ondertussen gekend door de VUB-community. Hoe zit dat met de omringende buurt?
“Ik denk dat het café een belangrijke rol kan spelen in de buurtwerking. Dat mensen aan Pilar denken als ze willen afspreken, of als ze een platte band hebben en een fietspomp willen uitlenen. Dat is ook een verschil met de vorige uitbating: we proberen die sociale functie meer waar te maken. Ik heb het gevoel dat ik iets aan het bouwen ben dat groter is dan mezelf.”
Wat wil je in jouw tijd als uitbater nog verwezenlijken?
“We streven naar de legendarische status die het Kultuurkaffee ooit had. Dat is niet gemakkelijk, want na vijf jaar sluiting door werken was er de moeilijke opstart door COVID. Ik heb het gevoel dat nu pas alles terug op zijn plaats begint te vallen. We willen terug hét cultuurhuis zijn waar jong talent een kans krijgt en de VUB-gemeenschap en buurt een tweede thuis vinden. Ik denk dat dat terugkomt met kleine stapjes en dat we goed bezig zijn.”
In Pilar vinden bijna dagelijks activiteiten plaats, van film over concerten tot creatieve workshops. Dat alles vergezeld van een lekker hapje en drankje. Bekijk het volledige programma op https://pilar.brussels.