Alumnus Wim Van Den Bergh blikt terug op de lessen van prof. Van Geen en prof. Ronsmans
Als de bliksem inslaat op het land,
krijg je vanop de plaats van de impact een (halve)bolvormige zone in de bodem van afnemend spanning (het zou potentiaal kunnen geweest zijn… foei Wim).
Maximaal op de plaats van de inslag en afnemend over 10-tallen meter naar nul.
Een koe in de wei waarvan de poten ongeveer een meter uit elkaar staan,
wordt onderworpen aan een groot spanningsververschil tussen deze poten
waardoor een dodelijke stroom ontstaat die haar doodt.
Moraal van het verhaal: Op één been gaan staan bij bliksem of benen toehouden…
(ik vermoed dat van die “benen toehouden” mijn studentikoze toevoeging was maar dat herinner ik me niet meer ;) )
Tijdens het laatste jaar dat hij doceerde
in de grote Aula QA met zijn gigantisch podium en borden,
deed de eerder kleine en oude professor op troosten droge toon de volgende uitspraak:
De Maxwell betrekkingen zijn zoals een vrouw:
je kan er 50 jaar mee naar bed gaan
en dan begrijp je ze nog niet.
Waarop de zaal plat ging!