Dat Pasen (Easter) oorspronkelijk van het heidense feest voor Isjtar zou afstammen wordt door velen afgedaan als fake news, een hoax. Isjtar is een van de godinnen uit het antieke Mesopotamië. Ze is de Akkadische tegenhangster van de Soemerische godin Inanna en noordwest-Semitische Astarte. Isjtar is een vruchtbaarheidsgodin, maar ook godin van liefde, oorlog en seks. Haar cultus hield heilige seksgebruiken in; haar heilige stad Uruk werd "Stad van de Heilige Vrouwen" genoemd en zelf was zij de "courtisane van de goden" en had ze vele minnaars.
Maar wellicht waren de Mesopotamiërs niet de eersten om de lente te vieren. Ook wij doen dat nog steeds, traditioneel op 21 maart. De dag waarop er een balans is tussen licht en donker. Op deze dag vallen de zonnestralen recht op de evenaar. De dag die aanzet tot de overwinning van het licht op de duisternis, of in VUB termen van de wetenschap op de duisternis. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de zon een symbool van leven werd, zowel materieel als spiritueel. De ode aan de zon, bron van alle leven, vinden we terug in vele oude culturen en mythologieën gaande van het oude Egypte, de Feniciërs, de oude Grieken, Indië en het precolumbiaanse Zuid-Amerika. Allen spreken ze over licht en duisternis, dag en nacht, dood en leven.
Zelfs de katholieke kerk had zijn wortels in iets wat ze nu heidendom noemen. Het is ook daarom dat het altaar in de kerken zich in het oosten bevindt, dat de zon voorkomt op de ciborie, en de heiligenkrans de vorm heeft van een zon. De meeste zonnegoden werden geboren op de winterzonnewende wanneer in onze westelijke hemisfeer de dagen opnieuw begonnen te lengen: Mithras, Horus, Jezus, Krishna, Buddha en Tammuz zijn gekende voorbeelden.
De dood en wedergeboorte van deze zonnegoden werd over het algemeen vastgelegd in functie van de lente equinox. Dit was het geval voor Osiris in Egypte, Tammuz in Babylonië, Adonis is Syrië, Attis is Phrygië en Mithras in Perzië. De dood en wedergeboorte van Christus werd bepaald door de zon en vastgelegd op Pasen, geen vaste datum maar verbonden aan de lente equinox en gevierd op de eerste zondag na de volle maan na de Lente equinox.
De lente kondigt ook het ontwaken van nieuw leven aan. De eerste kiemen komen boven de aarde uitkijken, op zoek naar de warmte van de zonnestralen. Voor heel wat dieren is de lente de natuurlijke periode om jongen te werpen.
Vanaf de oudheid staat het ei symbool voor de schepping en de geboorte van het leven. Volgens de Chinese legendes kwam de eerste mens voort uit het ei. De Griekse God Eros en de Egyptische God Ptah zouden uit een ei zijn voortgekomen. Ook de alchemie kent het kosmische ei of de Prima Materia waaruit de homunculus is voortgekomen. Dit symbool werd later door vele andere religies overgenomen onder meer door de christelijke met het paasei.
Het ei staat met zijn ovale vorm ook voor schoonheid. Vorm die Renaat Braem inspireerde bij het grondplan van gebouw M, het rectoraat. Aka “de sigaar”, door sommigen trouwens “la caprice des dieux” genoemd. Wat denken jullie van het Paasei?
Auteur: Steph Feremans
Bron: Wikipedia (https://en.wikipedia.org/wiki/Ishtar) en parate kennis uit de VUB-kroegen