Chief science officer Pieter De Leenheer woont net als CEO Felix Van De Maele in New York. Hij vloog even over om een nieuwe samenwerking te bespreken. “We willen samen met de VUB een AI-onderzoekscentrum oprichten. Ook al zijn we uit het nest gevlogen, de waarden van deze universiteit zitten gewoon in ons DNA. Dat merk je aan ons leerplatform - university.collibra.com – dat voor iedereen gratis toegankelijk is. Want als je over het democratiseren van data spreekt, dan moet je ook inzage geven in de tools die we gebruiken.”
Ook chief technology officer Stijn Christiaens bezit nog een hoge dosis VUB. "Op het lab was de cultuur van eigenzinnigheid zeker merkbaar. Professor Meersman had onze methodologie voor de grap dogma genoemd. Dat stond dan voor 'developing, ontology, guidance en mediated applications'. Hadden we toch een dogma aan de universiteit (lacht). Het onderzoek zelf had ook die eigenzinnigheid in zich. De rest van de wereld was vooral bezig met het semantische web, wij waren de zalm die stroomopwaarts zwemt. Data governance bestaat al decennia maar onze manier is uiteindelijk de goede gebleken. Namelijk dat eigenaarschap en verantwoordelijkheid rond data bij de business zelf moet liggen. Want zij ondernemen er acties mee. Bij elke nieuwe klant moeten we telkens evangeliseren. Van wat wel en niet kan met data. Toch is die defensieve kant van de datastrategie slechts één kant van de medaille. Als je alleen maar je goal gaat verdedigen dan scoor je niet. Je moet dus ook een offensieve strategie hebben. Hoe je geld kunt verdienen met data.”
Geluk is vooral een kwestie van timing.
Kwestie van geluk?
“Geluk is vooral een kwestie van timing”, beweert Pieter. “Het kwam allemaal samen: wij vieren, het BI³ fonds, de perfecte Big Data-storm in 2008, de opkomst van sociale media en de financiële crisis een paar maanden later. Na jaren van dereguralisatie moesten banken nu aan de autoriteiten bewijzen dat ze hun data efficiënt en veilig konden beheren. Daar hadden ze een softwareplatform als Collibra voor nodig. Nu zijn acht van de tien grootste banken klant bij ons.” “Maar we zijn nog niet klaar”, vindt Stijn. “Mensen zeggen vaak dat we goed bezig zijn. Ik word daar altijd nerveus van. Voor mij is het nooit goed genoeg. Praktisch gezien kan je natuurlijk wel succespunten definiëren, bijvoorbeeld onze unicornstatus. Sinds 2012 hebben we een triple digitgroei gekend: 260 tot 300% op het omzetcijfer. We gaan dit jaar naar 700 medewerkers. De vraag is: blijven we onafhankelijk of worden we overgenomen door Microsoft of Google?”
Medeoprichter Damien Trog weet niet of je het geluk kunt noemen. “Er was inderdaad de crisis die ons goed uitkwam. Maar tegelijk aarzelden investeerders om mee in te stappen. Goed dat het BI³ fonds er was en gelukkig sprong Tony Mary voor ons in de bres. Zonder al die mensen was het ons nooit gelukt. Je mag nog zoveel capaciteiten hebben, je hebt vooral een netwerk en het juiste moment nodig om te slagen. En de economie moet het toelaten. Blijven doorzetten tegen beter weten in wil ook vaak helpen.” Toch hield Damien het na zo’n vier jaar voor bekeken. “Wat ik in die periode geleerd heb, is van onschatbare waarde. Maar na een tijd werd het te veel voor me: de technische ontwikkeling, de managementtaken, ondertussen trouwen en een kind krijgen. Alles kwam samen. Toen dacht ik: hier klopt iets niet, er wordt me geen tijd gegund om ervan te genieten. Ik moest direct terugkomen want er liep van alles mis."
"Nu, achteraf begrijp ik de situatie waarin we zaten beter. Ik stormde af op een klassieke burn-out. Het was afgelopen voor mij. We hebben dat onderling heel goed kunnen regelen. Ik heb eerst de lening aan mijn schoonouders terugbetaald, de rest heb ik in bitcoins geïnvesteerd. Kort daarop steeg de waarde ervan exponentieel. Ik heb dan een bedrijf met andere vrienden opgericht. Ik heb enorm veel respect voor wat de jongens bereikt hebben met Collibra, ze hebben het ook niet cadeau gekregen. Ik bel ze nog vaak, gewoon als vrienden, mooi dat dat bewaard is gebleven.”