Rust zacht, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

 

Met grote droefheid neemt de VUB-gemeenschap afscheid van ererector Caroline Pauwels. Ze overleed op vrijdag 5 augustus 2022 in het UZ Brussel aan de gevolgen van maag- en slokdarmkanker. Caroline Pauwels laat twee kinderen na. 
 

Ze was een visionaire en bevlogen rector, een inspirerende en warme persoonlijkheid. In een tijd waarin verbindend leiderschap meer dan ooit nodig is, zullen we haar ontzettend missen.  Met de hele VUB-gemeenschap leven we mee met de familie, vrienden en kennissen van Caroline.

Laat hieronder een bericht van troost of een mooie herinnering. 

Rector met hamer

In 2016 is ze als rector van start gegaan met een sloophamer in de hand. Break down the walls, luidde het daadkrachtig in haar eerste academische openingsrede. Om te kunnen verbinden moesten eerst spreekwoordelijke muren tegen de vlakte. De muren tussen de campus en de stad, tussen de universiteit en de samenleving, tussen wetenschappelijke disciplines, tussen wetenschap en kunst ook. Caroline Pauwels is er op indrukwekkende manier in geslaagd om al die muren te slopen en in de plaats bruggen te bouwen en verbondenheid te creëren. Het resultaat oogt indrukwekkend: er is weKONEKT.brussels met als blikvangers Mindblowers en de off campus week, er is het jaarlijkse evenement Difference Day op 3 mei, de internationale dag van de persvrijheid, er is de interdisciplinaire denktank POINcaré, er was Theater Aan Zee 2021 in Oostende met Caroline Pauwels als curator én een grote VUB-inbreng tijdens het theaterfestival, enz. 

Caroline Pauwels dacht veelvuldig en grondig na over de positionering van de VUB als Vlaamse pionierende universiteit in het multiculturele Brussel, als een Urban Engaged University met een internationale oriëntatie en een sterke Europese verankering via het Eutopia-netwerk.  

Met haar beleidsplannen als leidraad positioneerde de VUB zich als uitgesproken humanistisch, radicaal divers, radicaal democratisch en radicaal duurzaam. En ja, radicaal digitaal. Door de coronapandemie werd dat zelfs brutaal digitaal. Als rector bleek ze een uitstekende crisismanager die de VUB door de beklemmende en afmattende coronaperiode heeft geloodst. Ze deed dat samen met haar team én met de studentenvertegenwoordigers die volgens rector Pauwels een cruciale rol vervulden. 

Als bestuurder van het aan de VUB verbonden universitair ziekenhuis, had ze met haar humanistische visie en maatschappelijk engagement ook impact op het UZ Brussel. 

Possibilisme en verwondering

Voor haar voorganger Paul De Knop, die een dag voor Caroline Pauwels is overleden aan de gevolgen van melanoomkanker, was optimism a moral duty. Caroline Pauwels heeft als rector aan dat optimisme een nieuwe dimensie toegevoegd, die van het possibilisme. Het diepe besef dat we de wereld beter kunnen maken, dat de wereld ons nodig heeft ook. Ze werd niet alleen een belangrijke inspiratiebron voor de hele VUB-gemeenschap, maar eveneens voor de samenleving. Haar vele mediaoptredens, columns en publicaties hebben ontzettend veel mensen geïnspireerd. In 2021 kreeg ze de prestigieuze Arkprijs van het Vrije Woord. Ze hoorde beslist bij de invloedrijkste Vlaamse intellectuelen en dat heeft de uitstraling van de universiteit zonder twijfel een boost gegeven. Vooral omdat alles wat ze zei en deed, authentiek was. Doordacht en doorvoeld. Verwondering was voor haar cruciaal. Ze schreef boeken voor een breed publiek, zoals ‘Ode aan de Verwondering’ en – samen met Jean Paul Van Bendegem en Pat Donnez – ‘Wonderlust’. In 2021 verscheen ‘Ronduit. Overpeinzingen van een possibilist’ dat een bestseller werd en nog altijd is.  

Ook hoe ze omging met haar slepende ziekte, liet niemand onberoerd. Na het vroegtijdig en noodgedwongen neerleggen van haar functie als rector in februari van dit jaar, bleef ze nog actief betrokken bij de universiteit. Ze hield zich met name bezig met ethische en reflectieve thema’s. 

Studie en carrière

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studeerde Wijsbegeerte aan de UAntwerpen en Communicatiewetenschappen aan de VUB. Na haar studie werkte ze in 1989 korte tijd op het kabinet van toenmalig Eurocommissaris Karel Van Miert waarna ze datzelfde jaar als onderzoeker startte aan de vakgroep Communicatiewetenschappen van de VUB. Ze promoveerde in 1995. Haar doctoraatsonderzoek ging over het audiovisueel beleid van de Europese Unie. In 1998 werd ze hoogleraar. Zij heeft tal van gezaghebbende publicaties op het gebied van communicatie en media op haar naam staan. 

 

Van 2000 tot 2016 was Caroline Pauwels directeur van SMIT, een VUB-onderzoekscentrum gespecialiseerd in de studie van informatie- en communicatietechnologieën, en sinds 2004 deel uitmaakt van het netwerk iMinds. Binnen iMinds leidde Caroline Pauwels het Digital Society departement dat onderzoeksgroepen van Gent, Leuven en Brussel samenbrengt. Ze kreeg in 2014 de binnenlandse Francqui-leerstoel van de Universiteit van Gent en tussen 2012 en 2016 was ze houder van de Jean Monnet Leerstoel. Ze was actief in tal van raden van bestuur, als regeringscommissaris bij de openbare omroep VRT en als lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten. 

 

Haar persoonlijke strijd tegen de vergankelijkheid heeft ze verloren, maar ze leerde ons dat er altijd iets zal blijven. ‘Het gaat voorbij maar er blijft overschot’ citeerde ze een vriend. Die ‘overschot’ is in haar geval een indrukwekkende nalatenschap. De VUB-gemeenschap is Caroline Pauwels daar ontzettend dankbaar voor. 

Laat hier je bericht

Berichten

Mijn innige deelneming bij het heengaan van een warme, charmante, intelligente, verbindende dame. Ik kan alleen maar respect hebben voor iemand als Caroline Pauwels. Zelfs al kende ik u niet persoonlijk. 

Een bijzondere vrouw. Een groot gemis.Verwonderd, hoopvol en aandachtig. Ons uitnodigend om mogelijkheden te zien en schoonheid te ontdekken. Inspirerend, telkens weer. Dank voor zoveel inzichten, Caroline.Mijn innige deelneming aan haar familie, vrienden, collega’s en iedereen die haar kende.

Mocht er een god bestaan - maar gelukkig is dat niet zo -, dan zou ik hem/haar nooit vergeven dat hij/zij zo''n schoon mens zo vroeg van ons weggenomen heeft.

.Het is echt niet eerlijk. Zulke prachtige vrouw,collega,rector,... Veel te vroeg. Al die plannen en projecten die nog op stapel stonden. Het klinkt banaal maar het is zo gemeend: Caroline , ik zal je nooit vergeten. Een vrijzinnige leeft voort in wat hij nalaat aan de wereld. Caroline zal dus nog heel lang verder leven.

Een grote dame die ons te vroeg heeft verlaten 

Dank Caroline voor wat je hebt betekend voor velen, voor al jouw positiviteit en tomeloze inzet. Rust zacht. 

De VUB blijft steeds in mijn hart en Caroline was zo'n groot icoon in deze instelling dat droefheid voor haar heengaan enorm toeslaat. Veel moed voor haar kinderen en familie.Serge Rimez

Beste Caroline,Slechts enkele keren hebben we contact gehad. Voor de radio een kort interview geven, een nieuwsfeit toelichten: je deed het altijd graag en goed, deskundig  en met bezieling. Het was niet zomaar wat zeggen om wat te zeggen, maar het waren woorden die er telkens toe deden.Als we maar allemaal een beetje van jouw kracht en positivisme verder kunnen toepassen in onze dagdagelijkse activiteiten, dan zal iedereen daar alleen maar gebaat mee zijn.Dankjewel en rust zacht,Trui 

Innige deelneming en sterkte aan heel de familie. 

Het was een zonnige dag toen we voor het eerst echt met elkaar praatten. Je was oprecht blij toen ik opmerkte dat we samen zouden werken aan Difference Day. Die oprechtheid is gebleven. Het gesprekje dat we hadden net voor je eerste Academische Opening in Bozar, je zus die over de ABC-zussen begon, onze babbels over de kinderen...Er passeert zoveel de revue als ik aan jou denk. Wat me vooral zal bijblijven is je possitivisme. Je pushte ons om steeds een stapje verder te gaan, de lat steeds hoger te leggen. Dit deed je zelf ook, dus je gaf het perfecte voorbeeld. Je was bovenal heel warm. Je vroeg steeds naar hoe het met ons, onze kids, onze familie ging. Ik probeer om optimistischer te zijn in jouw naam. Heel veel sterkte aan jouw kinderen, familie, vrienden, collega's, aan iedereen die jou zo lief was. Bedankt, Caroline, om te zijn wie je was!

met oprecht respect en deelname in de rouw.

De zomerwens van Caroline Pauwels bij haar tentoonstelling in de Schönfeldgallery staat bij ons op de kast. Ze inspireert ons. In haar gedachten in haar boeken, in haar tussenkomsten in programma's. Een warme vrouw die met haar levenshouding de wereld vriendelijker maakt. Nu zijn er rouwbetuigingen ook uit de politieke wereld. Haar mens- en wereldbeeld meenemen bij politieke beslissingen zou het grootste eerbetoon zijn. Haar leven nodigt uit om oog te hebben voor al wat kwetsbaar is en daar zorg voor te dragen. Haar kinderen, falilie, vrienden, collega.s ... de wereld zullen haar missen. Veel warme nabijheid voor de dierbaarsten.

In 2020 vroeg de VUB Foundation me om de mensen binnen de VUB die zich bezighouden met het financieel en psychologisch ondersteunen van studenten rond de tafel te brengen voor het oprichten van een noodfonds voor studenten. Caroline Pauwels droeg het welzijn van de studenten hoog in het vaandel en haar bereidheid om haar naam aan het fonds te koppelen heeft me altijd enorme steun gegeven. We werken samen om studenten te helpen, vanuit alle lagen van deze universiteit. Caroline zal een inspiratie blijven voor ons allemaal, een sterke vrouw met het hart op de juiste plaats die wil vechten voor het goede. Ik zal met trots studenten blijven ondersteunen vanuit het Caroline Pauwels Noodfonds voor studenten. Lieve kinderen,  familie, vrienden van Caroline. Weet dat haar naam en beleid voor vele studenten een groot verschil gaan blijven betekenen tijdens en na hun studies. We ervaren een groot verlies, maar ook een stuwende kracht om haar boodschap verder te zetten. We gaan er in haar naam voor blijven gaan! 

Dag Baas,Dag Caroline,Wat hebben we gelachen op die januaridag in Kortrijk. Ik stijf van de stress om u te ontvangen, jij je ontwapende zelf. Schitterende avond gehad, alle deelnemers sprakeloos van zoveel optimisme en schoonheid. Eens vertrokken besefte ik ten volle: WAT EEN DAME!!! We koesteren u en uw herinnering. Mag ik toch een traan laten voor uw heengaan?

Ik zal Caroline Pauwels altijd herinneren als sympathieke en interessante prof die onze aandacht kon weten vast te houden. Iemand waar de VUB en haar studenten trots op konden zijn. Sterkte aan de nabestaanden.

Wat een verlies voor de wereld!

Bedankt voor de fijne momenten tijdens les! Professor Pauwels was een van de weinige professoren (of misschien wel de enige) waar de aula iedere week volzet was! Iedere dinsdagnamiddag van het tweede semester was je van de partij! Bedankt voor al je hulp!

30 jaar geleden, een warme zomerdag eind juli.  Caroline en ik (toen beiden 28 jaar jong) rustten even uit van onze doctorale werkzaamheden in Gebouw B. Ik bekloeg me over het lot van doctoraatsstudenten die tijdens de zomer moesten werken terwijl anderen op vakantie waren.  Caroline: "Ja Alex, het is zeker niet altijd plezant, maar we zijn ook heel erg bevoorrecht dat we dit mogen doen".  Bijna 30 jaar, Caroline (dan Rector) belt me (toen decaan) omstreeks 23u op om nog een moeilijk dossier te bespreken. Ik zeg dat ze me op elk moment mag bellen, maar dat ze toch ook aan zichzelf moet denken, en de rust moet nemen waar haar artsen zo op aandringen.  "Oh, maar ik zit hier op mijn gemak in mijn comfortabele zetel, Alex.  Geen probleem".  Ik vraag haar hoe het gaat ("De ene dag al wat beter dan de andere") en laat me ontglippen dat het leven toch onrechtvaardig is.  Waarop Caroline antwoordt: "Ach Alex, het leven is niet onrechtvaardig.  Het leven is gewoon.  Mensen, die kunnen onrechtvaardig zijn.  Maar niet het leven".  Twee van de vele keren waarop je mij geraakt en aan het denken hebt gezet, waarvoor heel veel dank.  Het was een voorrecht je te mogen kennen,  met je te mogen werken en van je te mogen leren.  Vaarwel.

Bedankt voor alle positieve inzichten die ik via uw geschriften heb mogen ervaren.

Persoonlijk heb ik je nooit gekend, Caroline, maar ik ben heel dankbaar met jouw kennis te maken via het grote publiek. Jouw waardevolle inzet voor oa. de kwetsbaren in onze samenleving zal nooit vergeten worden. Jouw kennis, inzicht, hoopgerichtheid, possibilisme heeft me ook stilletjes aan zelf opnieuw de kracht gegeven te blijven vechten voor dit leven na een moeilijke periode. Jouw waardevolle woorden zullen voor altijd een belangrijke plaats hebben in mijn leven. Hartelijk dank. Rust zacht.Â