Rust zacht, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

 

Met grote droefheid neemt de VUB-gemeenschap afscheid van ererector Caroline Pauwels. Ze overleed op vrijdag 5 augustus 2022 in het UZ Brussel aan de gevolgen van maag- en slokdarmkanker. Caroline Pauwels laat twee kinderen na. 
 

Ze was een visionaire en bevlogen rector, een inspirerende en warme persoonlijkheid. In een tijd waarin verbindend leiderschap meer dan ooit nodig is, zullen we haar ontzettend missen.  Met de hele VUB-gemeenschap leven we mee met de familie, vrienden en kennissen van Caroline.

Laat hieronder een bericht van troost of een mooie herinnering. 

Rector met hamer

In 2016 is ze als rector van start gegaan met een sloophamer in de hand. Break down the walls, luidde het daadkrachtig in haar eerste academische openingsrede. Om te kunnen verbinden moesten eerst spreekwoordelijke muren tegen de vlakte. De muren tussen de campus en de stad, tussen de universiteit en de samenleving, tussen wetenschappelijke disciplines, tussen wetenschap en kunst ook. Caroline Pauwels is er op indrukwekkende manier in geslaagd om al die muren te slopen en in de plaats bruggen te bouwen en verbondenheid te creëren. Het resultaat oogt indrukwekkend: er is weKONEKT.brussels met als blikvangers Mindblowers en de off campus week, er is het jaarlijkse evenement Difference Day op 3 mei, de internationale dag van de persvrijheid, er is de interdisciplinaire denktank POINcaré, er was Theater Aan Zee 2021 in Oostende met Caroline Pauwels als curator én een grote VUB-inbreng tijdens het theaterfestival, enz. 

Caroline Pauwels dacht veelvuldig en grondig na over de positionering van de VUB als Vlaamse pionierende universiteit in het multiculturele Brussel, als een Urban Engaged University met een internationale oriëntatie en een sterke Europese verankering via het Eutopia-netwerk.  

Met haar beleidsplannen als leidraad positioneerde de VUB zich als uitgesproken humanistisch, radicaal divers, radicaal democratisch en radicaal duurzaam. En ja, radicaal digitaal. Door de coronapandemie werd dat zelfs brutaal digitaal. Als rector bleek ze een uitstekende crisismanager die de VUB door de beklemmende en afmattende coronaperiode heeft geloodst. Ze deed dat samen met haar team én met de studentenvertegenwoordigers die volgens rector Pauwels een cruciale rol vervulden. 

Als bestuurder van het aan de VUB verbonden universitair ziekenhuis, had ze met haar humanistische visie en maatschappelijk engagement ook impact op het UZ Brussel. 

Possibilisme en verwondering

Voor haar voorganger Paul De Knop, die een dag voor Caroline Pauwels is overleden aan de gevolgen van melanoomkanker, was optimism a moral duty. Caroline Pauwels heeft als rector aan dat optimisme een nieuwe dimensie toegevoegd, die van het possibilisme. Het diepe besef dat we de wereld beter kunnen maken, dat de wereld ons nodig heeft ook. Ze werd niet alleen een belangrijke inspiratiebron voor de hele VUB-gemeenschap, maar eveneens voor de samenleving. Haar vele mediaoptredens, columns en publicaties hebben ontzettend veel mensen geïnspireerd. In 2021 kreeg ze de prestigieuze Arkprijs van het Vrije Woord. Ze hoorde beslist bij de invloedrijkste Vlaamse intellectuelen en dat heeft de uitstraling van de universiteit zonder twijfel een boost gegeven. Vooral omdat alles wat ze zei en deed, authentiek was. Doordacht en doorvoeld. Verwondering was voor haar cruciaal. Ze schreef boeken voor een breed publiek, zoals ‘Ode aan de Verwondering’ en – samen met Jean Paul Van Bendegem en Pat Donnez – ‘Wonderlust’. In 2021 verscheen ‘Ronduit. Overpeinzingen van een possibilist’ dat een bestseller werd en nog altijd is.  

Ook hoe ze omging met haar slepende ziekte, liet niemand onberoerd. Na het vroegtijdig en noodgedwongen neerleggen van haar functie als rector in februari van dit jaar, bleef ze nog actief betrokken bij de universiteit. Ze hield zich met name bezig met ethische en reflectieve thema’s. 

Studie en carrière

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studeerde Wijsbegeerte aan de UAntwerpen en Communicatiewetenschappen aan de VUB. Na haar studie werkte ze in 1989 korte tijd op het kabinet van toenmalig Eurocommissaris Karel Van Miert waarna ze datzelfde jaar als onderzoeker startte aan de vakgroep Communicatiewetenschappen van de VUB. Ze promoveerde in 1995. Haar doctoraatsonderzoek ging over het audiovisueel beleid van de Europese Unie. In 1998 werd ze hoogleraar. Zij heeft tal van gezaghebbende publicaties op het gebied van communicatie en media op haar naam staan. 

 

Van 2000 tot 2016 was Caroline Pauwels directeur van SMIT, een VUB-onderzoekscentrum gespecialiseerd in de studie van informatie- en communicatietechnologieën, en sinds 2004 deel uitmaakt van het netwerk iMinds. Binnen iMinds leidde Caroline Pauwels het Digital Society departement dat onderzoeksgroepen van Gent, Leuven en Brussel samenbrengt. Ze kreeg in 2014 de binnenlandse Francqui-leerstoel van de Universiteit van Gent en tussen 2012 en 2016 was ze houder van de Jean Monnet Leerstoel. Ze was actief in tal van raden van bestuur, als regeringscommissaris bij de openbare omroep VRT en als lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten. 

 

Haar persoonlijke strijd tegen de vergankelijkheid heeft ze verloren, maar ze leerde ons dat er altijd iets zal blijven. ‘Het gaat voorbij maar er blijft overschot’ citeerde ze een vriend. Die ‘overschot’ is in haar geval een indrukwekkende nalatenschap. De VUB-gemeenschap is Caroline Pauwels daar ontzettend dankbaar voor. 

Laat hier je bericht

Berichten

Een mooi mens heeft ons veel te vroeg verlaten. Veel sterkte gewenst aan familie, vrienden, collega's en iedereen die haar nooit zal vergeten...

I'm very sorry to hear this. 

She was a wonderful person. And we were walking through The Hague once. From that moment onwards she became firmly anchored in my heart. 

Twinkels in de ogen. Lichtblond haar in vrolijke staartjes. En een glimlach van oor tot oor. Deze pientere, goedlachse spring in het veld is de Caroline waar ik mee bevriend raakte tijdens onze lagere schooltijd. Een vrije geest die zich niet in een hokje liet duwen of inlijven in één of ander vriendinnenkliekje , maar een guitige meid die iedereen kon enthousiasmeren en overhalen om mee te doen met één of ander doldwaas avontuur of kwajongensstreek. Toen al was het overduidelijk dat je geen grijze muis was en dat jouw leven er geen ging worden van 12 in een dozijn. "Time is how you spent your love". Je kreeg veel te weinig tijd. Maar de overvloed aan liefde die jij in je veel te korte leven te geven had, zette zoveel in gang. "Niet voor jezelf leven, maar een geschenk trachten te zijn voor de anderen" was één van jouw filosofieën waar jij echt naar geleefd hebt. RESPECT voor de manier waarop je in het leven stond. Het was een voorrecht je te mogen kennen. Je was een geschenk voor velen. We vergeten je niet. Je zit in ons hart.  Rust zacht.  Veel sterkte aan haar geliefden.

Caroline,De VUB, Brussel, België en de wereld zullen je missen. Bedankt, veel sterkte aan de familiePaul

Caroline,De VUB, Brussel, België en de wereld zullen je missen. Bedankt, veel sterkte aan de familiePaul

Caroline,De VUB, Brussel, België en de wereld zullen je missen. Bedankt, veel sterkte aan de familiePaul

Caroline,De VUB, Brussel, België en de wereld zullen je missen. Bedankt, veel sterkte aan de familiePaul

Caroline,De VUB, Brussel, België en de wereld zullen je missen. Bedankt, veel sterkte aan de familiePaul

De leden van het bestuur, de directeurs en de leerkrachten van de IVG-School bieden de kinderen en de familie van mevrouw Caroline Pauwels hun oprechte deelneming aan. Als bruggenbouwer blijft ze een inspiratiebron om onze leerlingen de vrijzinnig-humanistische waarden te laten koesteren, om hen positief in het leven te laten staan. Zijzelf verwoordde dit zo mooi:"Enkel als het heel donker is, kun je veel sterren zien."Heel veel sterkte.

Oprechte deelneming aan de familie en vrienden. Caroline Pauwels was voor velen een inspirerende en warme persoonlijkheid. Zelf ook geconfronteerd met kanker hebben haar woorden mij troost geboden. Dank daarvoor. 

Eerbetoon aan een unieke dame, een zon én een fonkelende ster. Haar zien, lezen of horen....je werd er steeds stil van.....een rijkdom aan visie, ruimdenkendheid, inzicht & doorzicht... Een uniek vermogen mensen te boeien... een warme verschijning. een warm hart en een warme lach. Alles héel stijlvol en met respect. Te vroeg van ons heengegaan ... een groot gemis ...  Innige deelneming aan iedereen die haar lief had. 

Caroline was een zeer gewaardeerd contactpersoon bij bouwbedrijf Groep Van Roey en ondanks haar topfunctie was zij steeds eenvoudig bereikbaar.Met name Jos Aerts denkt graag terug aan zijn ontmoetingen met Caroline voor projecten waarbij groep Van Roey betrokken partij was.Jos heeft ook al haar “columns” in De tijd gelezen want ze had echt wat te vertellen wat hem enorm aansprak.Ze vulde iets in waar in Vlaanderen en België een gigantische behoefte aan is vanuit publieke of semi-publieke functies.De raad van bestuur en directie van Groep Van Roey betuigen samen met Jos hun volle medeleven bij dit groot verlies.

Ik ging met emeritaat toen Caroline haar mandaat opnam, dus ik heb haar enkel langs de zijlijn gevolgd. Ik zag hoe ze de VUB meermaals op een positieve manier in de media bracht, en hoe ze streefde naar een warme, inclusieve universiteit. Ik bewonder ook hoe ze zich, ondanks haar ziekte, tot op het einde onverdroten bleef inzetten voor de VUB. Chapeau! Ik wens de familie veel sterkte.

Een van onze allermooiste collega’s is niet meer. ‘Onze’, want zij was een hartelijke collega van de hele academische gemeenschap. En een lieve, warme vrouw. De wereld is minder mooi geworden. Sterkte aan haar naasten en aan de collega's van VUB. Rust zacht, CarolineFilipVicerector UAntwerpen

Het was een meer dan triest moment toen we het verlies van Paul en Caroline (met welgeteld één dag verschil) vernamen. Ze laten ons wat verweesd achter en toch, zowel Paul als Caroline waren beiden in Brik, en breder binnen de Brusselse studentengemeenschap, steeds aanspreekbaar om het verschil te maken voor die Brusselse student. Vanuit een verschillende aanpak en visie werkten ze allebei aan een constructief en opbouwend verhaal rond Brussel en haar studenten. Vandaag en vooral morgen zullen we teruggrijpen naar de ingrediënten die beiden ons aanreikten: luisterbereidheid, vooruitgangsdrang en continue drive voor een beter hoofdstedelijk hoger onderwijs.  Vanuit de brede Brikgemeenschap willen we de familie en vrienden van zowel Paul en Caroline veel sterkte wensen in deze tijden.

Mijn oprechte deelneming 

Eenmaal heb ik jou ontmoet Caroline. Het was in Oostende in Oostende Vrijstaat. Ik herinner het me nog levendig hoe jij op de grijze dag die het was, licht verspreidde. In het mijn exemplaar van 'Ode aan de verwondering ' schreef je: 'Ode aan de verwondering, is ode aan het leven.' Vaar zacht ...

Hoop, verbinding, vrijheid. 

Wat een vrouw! wat een persoonlijkheid! Ze was duidelijk begaafd: met intelligentie, moed, inzicht. Ik heb haar nooit ontmoet en heb helemaal niets met de akademische wereld te maken, maar gandeweg las ik alles wat over haar verscheen in de pers: er was altijd wel iets interessants te lezen. Over de jaren begon ze voor lmij de belichaming te zijn van de waarden die elke universiteit hoog in het vaandel zou moeten dragen. .Daarvoor heeft ze hard nagedacht en hard gewerkt, maar vooral met ongelooflijk veel liefde en onstuitbaar enthoesiasme zo veel mogelijk mensen van allerlei kunne en achtergrond meegedragen. Zulke mensen zijn zeldzaam. Haar toespraak bij het bezoek van Yuval Harari in Antwerpen zal me daarom altijd bijblijven.Mijn medeleven met al haar vrienden