Rust zacht, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

 

Met grote droefheid neemt de VUB-gemeenschap afscheid van ererector Caroline Pauwels. Ze overleed op vrijdag 5 augustus 2022 in het UZ Brussel aan de gevolgen van maag- en slokdarmkanker. Caroline Pauwels laat twee kinderen na. 
 

Ze was een visionaire en bevlogen rector, een inspirerende en warme persoonlijkheid. In een tijd waarin verbindend leiderschap meer dan ooit nodig is, zullen we haar ontzettend missen.  Met de hele VUB-gemeenschap leven we mee met de familie, vrienden en kennissen van Caroline.

Laat hieronder een bericht van troost of een mooie herinnering. 

Rector met hamer

In 2016 is ze als rector van start gegaan met een sloophamer in de hand. Break down the walls, luidde het daadkrachtig in haar eerste academische openingsrede. Om te kunnen verbinden moesten eerst spreekwoordelijke muren tegen de vlakte. De muren tussen de campus en de stad, tussen de universiteit en de samenleving, tussen wetenschappelijke disciplines, tussen wetenschap en kunst ook. Caroline Pauwels is er op indrukwekkende manier in geslaagd om al die muren te slopen en in de plaats bruggen te bouwen en verbondenheid te creëren. Het resultaat oogt indrukwekkend: er is weKONEKT.brussels met als blikvangers Mindblowers en de off campus week, er is het jaarlijkse evenement Difference Day op 3 mei, de internationale dag van de persvrijheid, er is de interdisciplinaire denktank POINcaré, er was Theater Aan Zee 2021 in Oostende met Caroline Pauwels als curator én een grote VUB-inbreng tijdens het theaterfestival, enz. 

Caroline Pauwels dacht veelvuldig en grondig na over de positionering van de VUB als Vlaamse pionierende universiteit in het multiculturele Brussel, als een Urban Engaged University met een internationale oriëntatie en een sterke Europese verankering via het Eutopia-netwerk.  

Met haar beleidsplannen als leidraad positioneerde de VUB zich als uitgesproken humanistisch, radicaal divers, radicaal democratisch en radicaal duurzaam. En ja, radicaal digitaal. Door de coronapandemie werd dat zelfs brutaal digitaal. Als rector bleek ze een uitstekende crisismanager die de VUB door de beklemmende en afmattende coronaperiode heeft geloodst. Ze deed dat samen met haar team én met de studentenvertegenwoordigers die volgens rector Pauwels een cruciale rol vervulden. 

Als bestuurder van het aan de VUB verbonden universitair ziekenhuis, had ze met haar humanistische visie en maatschappelijk engagement ook impact op het UZ Brussel. 

Possibilisme en verwondering

Voor haar voorganger Paul De Knop, die een dag voor Caroline Pauwels is overleden aan de gevolgen van melanoomkanker, was optimism a moral duty. Caroline Pauwels heeft als rector aan dat optimisme een nieuwe dimensie toegevoegd, die van het possibilisme. Het diepe besef dat we de wereld beter kunnen maken, dat de wereld ons nodig heeft ook. Ze werd niet alleen een belangrijke inspiratiebron voor de hele VUB-gemeenschap, maar eveneens voor de samenleving. Haar vele mediaoptredens, columns en publicaties hebben ontzettend veel mensen geïnspireerd. In 2021 kreeg ze de prestigieuze Arkprijs van het Vrije Woord. Ze hoorde beslist bij de invloedrijkste Vlaamse intellectuelen en dat heeft de uitstraling van de universiteit zonder twijfel een boost gegeven. Vooral omdat alles wat ze zei en deed, authentiek was. Doordacht en doorvoeld. Verwondering was voor haar cruciaal. Ze schreef boeken voor een breed publiek, zoals ‘Ode aan de Verwondering’ en – samen met Jean Paul Van Bendegem en Pat Donnez – ‘Wonderlust’. In 2021 verscheen ‘Ronduit. Overpeinzingen van een possibilist’ dat een bestseller werd en nog altijd is.  

Ook hoe ze omging met haar slepende ziekte, liet niemand onberoerd. Na het vroegtijdig en noodgedwongen neerleggen van haar functie als rector in februari van dit jaar, bleef ze nog actief betrokken bij de universiteit. Ze hield zich met name bezig met ethische en reflectieve thema’s. 

Studie en carrière

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studeerde Wijsbegeerte aan de UAntwerpen en Communicatiewetenschappen aan de VUB. Na haar studie werkte ze in 1989 korte tijd op het kabinet van toenmalig Eurocommissaris Karel Van Miert waarna ze datzelfde jaar als onderzoeker startte aan de vakgroep Communicatiewetenschappen van de VUB. Ze promoveerde in 1995. Haar doctoraatsonderzoek ging over het audiovisueel beleid van de Europese Unie. In 1998 werd ze hoogleraar. Zij heeft tal van gezaghebbende publicaties op het gebied van communicatie en media op haar naam staan. 

 

Van 2000 tot 2016 was Caroline Pauwels directeur van SMIT, een VUB-onderzoekscentrum gespecialiseerd in de studie van informatie- en communicatietechnologieën, en sinds 2004 deel uitmaakt van het netwerk iMinds. Binnen iMinds leidde Caroline Pauwels het Digital Society departement dat onderzoeksgroepen van Gent, Leuven en Brussel samenbrengt. Ze kreeg in 2014 de binnenlandse Francqui-leerstoel van de Universiteit van Gent en tussen 2012 en 2016 was ze houder van de Jean Monnet Leerstoel. Ze was actief in tal van raden van bestuur, als regeringscommissaris bij de openbare omroep VRT en als lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten. 

 

Haar persoonlijke strijd tegen de vergankelijkheid heeft ze verloren, maar ze leerde ons dat er altijd iets zal blijven. ‘Het gaat voorbij maar er blijft overschot’ citeerde ze een vriend. Die ‘overschot’ is in haar geval een indrukwekkende nalatenschap. De VUB-gemeenschap is Caroline Pauwels daar ontzettend dankbaar voor. 

Laat hier je bericht

Berichten

Caroline’s history with the IES and VeCo goes way back, as, prior to her Rectorship, she was a member of the IES Board for many years. She promoted a lot of our earlier PhD’s and had an active interest in our research. This interest always stayed, and continued when she became Rector. She initiated the Brussels School of Governance by stimulating cooperation between all ‘international actors’ (read: mainly IES and VeCo). She guaranteed her support for VeCo over the past COVID years and saved the College by acting as financial guarantor for the losses while stimulating further investment. Above all, Caroline was a remarkable personality who radiated positivity and could stimulate you to do things you hadn’t thought of before. She was the driving force behind WeKonnect – linking the university more to Brussels – but also believed that our university’s main mission is to be international. Hence her enhanced cooperation with Warwick and others to build the European University EUTopia. Caroline has been defending both IES and VeCo over the past many years, and her support en enthusiasm will be greatly missed …We are loosing a magnificent personality whose influence on today’s university (and mutatis mutandis today’s BSoG) cannot be overestimated. When the tears eventually will go away, we’ll undoubtedly remember them with a broad smile on our faces while we continue their legacy of creating a more human, just and positive world through our insights in research and society. On behalf of the entire Brussels School, we respectfully convey our condolenses to family, friends and close colleagues.

Lieve Caroline. Dit is veel te vroeg. Je zat nog zo boordevol ideeën, verwondering, passie ... We zouden nog eens in Oostende gaan wandelen, zei je onlangs ... het heeft niet meer mogen zijn. Bedankt voor al je warmte, steun, engagement, gedrevenheid en energie. We zullen je onwaarschijnlijk missen. Hopelijk vergaat het verdriet ooit en kunnen we met een brede glimlach terugdenken aan de wijze, mooie en krachige verschijning die je altijd bent geweest. Heel veel sterkte aan de familie en nauwe vrienden voor wie dit gemis zeer zwaar moet vallen ...

Carolientje, zo'n leuke ontmoetingen in brussel en oostende. Altijd heel inspirerend en vooral heel erg spontaan en motiverend. We zullen je missen. Maar elke keer in Oostende zal je warme lach ons herinneren aan de grote dame die je voor altijd zal zijn! Vaarwel!

Een meisje "van over 't water" die een quasi iconische rector werd.  We zijn haar immense dankbaarheid en bewondering verschuldigd.  Zoveel wijsheid, moed en generositeit zijn zeldzaam. Laten we haar laatste woorden in een TV-vraaggesprek in herinnering brengen: de essentie, dat zijn mensen - dus "liefde"... 

Bedankt Caroline, je hebt een steen verlegd in een rivier. Het water gaat er nu  anders dan voorheen.Mijn oprechte deelneming aan de familieleden en vrienden.

Een grote Dame is heengegaan ...

Mijn oprechte deelneming aan de familie en alle dierbaren.    De VUB verliest een grote dame, een boegbeeld voor haar mensen en studenten. Een dame die zich inzette voor eenieder die de wereld mooier wenste te maken.  Dankjewel voor alle wijze woorden!

Het was 1995, samen met Marc Van Molle en Chris Sybesma, en met een team van PhD studenten en postdocs waren we bezig aan Einstein die Magritte zou ontmoeten op de VUB-campus. En ook de stichting van het Centrum Leo Apostel was in de maak met volle steun van rector Els Witte en vicerector Patrick De Wilde, een duo dat toen op een grootse manier een nieuw elan gaf aan de VUB. Een van mijn wetenschappelijke vaders, Roger Van Geen, een essentiële rol gespeeld hebbende in de voorbode van het Centrum Leo Apostel, streed toen met de grote ziekte. In de vele, soms kleine, ontmoetingen met rector Els Witte over allerlei in verband met het bovenstaande, fluisterde ze me toe, op een stil maar zeer energetisch geladen moment: “Je moet Caroline Pauwels betrekken bij het Centrum Leo Apostel.” Uit die woorden van Els Witte sprak al alle prachtige, evenwichtige, milde, genereuze maar ook gedetermineerde en gewilde kracht, die ik later van je heb leren kennen. Ik heb je toen enkele keren opgebeld in verband met het Centrum Leo Apostel, maar al heeft hetgeen Els Witte me toen aangaf zich niet gerealiseerd, je was reeds op weg naar andere belangrijke verwezenlijkingen. We hebben die ten volle mogen aanschouwen toen je rector werd van de VUB, een zonder twijfel zeer transformatieve rector, die de VUB een hoorbaar warm kloppend hart gaf, maar ook, haar op een sublieme manier begeleidde om krachtig verder te wandelen aan de humane kant van de geschiedenis. De grote ziekte die toen Roger Van Geen velde heeft je nu ook te pakken gekregen, zelfs na de goede zorgen van de VUB-experten, die je zo dikwijls huldigde. Ook de manier waarop je dit tot op het einde hebt gedragen is zo bewonderenswaardig. We blijven als VUB-gemeenschap achter in grote droefenis.

Jouw fysieke cirkels van beweging zijn gestopt, maar je geestelijke cirkels zullen altijd verder bewegen. In de gedachten, gevoelens en daden van vele anderen. Bedankt voor het delen van jouw filosofische traktaten en overpeinzingen. We nemen ze mee op ons eigen levenspad. 

Mijn oprechte deelneming aan de familie en vrienden van Caroline. Ik heb Caroline persoonlijk niet gekend maar ze was een boegbeeld voor positiviteit, verdraagzaamheid en openheid. Ze zette zich steeds in voor een betere wereld, die wereld zal haar missen.

Caroline, woorden schieten tekort. Véél te vroeg moeten wij afscheid nemen van jou,bijzondere vrouw die je was. Véél sterkte aan de kinderen, familieleden en de talrijke vrienden. Bewaar de herinneringen diep in jullie hart. Caroline, merci voor de vele mooie levenslessen die je ons gaf.

Lieve Caroline,15 jaar geleden op VRT. Ik hoorde jouw stem en lach van ver… en toen huppelde je mijn bureau binnen. Je bent nooit meer weggegaan… Alleenstaande mama’s met een grote levensvreugde, veel gevoel voor humor. Moet er nog zand zijn! Gieren, tieren, lachen,… Hop daar gaan onze kids: naar de universiteit, naar het buitenland,… Dolgelukkig en fier dat Ella haar master behaalde aan VUB. Vieren met frietjes en garnaaltjes zei je ;-). Dagelijkse berichtjes waren niet nodig, want je was er altijd! Iedereen kon op je rekenen.  En nu… vertrek je op je laatste reis. Wat ga ik jouw stem, glimlach, optimisme, wijze raad, … wat zal ik je missen. Jouw laatste smiley en hartjes zijn vereeuwigd. Rust zacht lieve Caroline.Arlette xxx

Caroline, je geloof in de wetenschap, in  verbinding, in verwondering, in talent van jongeren, je positivisme, je kracht en je warme persoonlijkheid inspireren veel mensen, ook mezelf. Dood ben je pas als je wordt vergeten en jij zal nooit vergeten worden. Bedankt Caroline om wie je was, bent en blijft!

Dear Caroline, you were extra-ordinary !!! The moment your eyes locked in into somebody elses eyes, it is like you and that other person were in some kind of bubble. Sometimes for 5 minutes, sometimes for an hour. Either way, when we parted ways after 5 minutes or an hour, the profound talks we had lasted way longer than 5 minutes. These encouraging words, new ideas, silly comments glowed silently within me. Know that these brief encounters changed my life & way of thinking profoundly (for the good). From a hard core engineer ("yes, I can ... nothing will stop me) I am now (IMHO) a far better person than I was a decade ago spreading a myriad of extra soft skills in this harsh but beautiful (tech) world. As you said, deep warm human love probably already starts solving 90% of all problems out there. For what it's worth, I loved you deeply! "So long & (really) thanks for all the Fish". Erik

Dear Caroline, you were extra-ordinary !!! The moment your eyes locked in into somebody elses eyes, it is like you and that other person were in some kind of bubble. Sometimes for 5 minutes, sometimes for an hour. Either way, when we parted ways after 5 minutes or an hour, the profound talks we had lasted way longer than 5 minutes. These encouraging words, new ideas, silly comments glowed silently within me. Know that these brief encounters changed my life & way of thinking profoundly (for the good). From a hard core engineer ("yes, I can ... nothing will stop me) I am now (IMHO) a far better person than I was a decade ago spreading a myriad of extra soft skills in this harsh but beautiful (tech) world. As you said, deep warm human love probably already starts solving 90% of all problems out there. For what it's worth, I loved you deeply! "So long & (really) thanks for all the Fish". Erik

Zo groots en toch zo vol eenvoud, een lieve zachte vrouw. Ik kan als moeder nu niets anders dan aan haar kinderen denken. Zij hadden een heel bijzondere moeder en moesten haar liefde met velen delen.Ik wens hen heel veel sterkte, liefde en troost bij elkaar. Liefs

Caroline maakte deel uit van ons leven en zal dat in ons hart en onze geest blijven doen, bewondering blijft voor deze unieke vrouw. Respect. Sterkte allen

We waren studiegenoten en goed bevriend. We liepen evenveel rond op de VUB als daarbuiten in Brussel. Caroline had altijd net iets betere punten, nam notities tijdens het tv-kijken en vond dat we ook absoluut naar die ene boekenzaak moesten in Parijs, met betere vakliteratuur (wat we ook hebben gedaan). Ze was gedreven en toen al een possibilist – ik vond dat communicatiewetenschappen weinig om het lijf had, zij zag ruimte voor verbetering. En ze heeft die ruimte ook later ingenomen. Professoren zagen haar graag komen, medestudenten ook, eigenlijk de meeste mensen. Haar discours was onderbouwd, haar glimlach ontwapenend en ze leek altijd oprecht geïnteresseerd in wat de ander had te zeggen.  Zoals een gezamenlijke vriend mij gisteren nog zei, zij zorgde er in wezen voor dat je je goed over jezelf ging voelen. We zijn elkaar nog lang na onze studies blijven tegenkomen, zowel gepland als ongepland., aan de dis, op de dijk of op een tentoonstelling in het buitenland. Ik kan mij nog niet van de gedachte ontdoen dat ze niet weer zal opduiken, vanachter dat ene beeldhouwwerk, en vraagt hoe het met me gaat.

Veel moed en sterkte aan heel de familie, vrienden, ... in deze moeilijke tijden. Caroline was een warme, lieve, intelligente vrouw. Nadia Vernimmen, personeelslid VUB 

Beste Caroline, je behoort tot de kleine groep van mensen die ons blijven inspireren bij do soms eenzame zoektocht naar een betere wereld. Je was en blijft een referentie voor bestuurders, lesgevers, studenten, actieven in de sociale en culturele sectoren. Je boeken mogen best aanbevolen literatuur zijn, nu en nog vele jaren.grote dank