Frans

Frans Van den Dungen

1898-1965

Frans Van den Dungen was rector van de ULB tijdens de oorlog en sloot in 1941 de universiteit uit protest tegen nazistische inmenging. Hij gaf nadien clandestien les en bleef ook na de oorlog actief als wetenschapper.

Frans Van den Dungen, geboren in Ukkel in 1898, doorliep zijn humaniora in het Koninklijk Atheneum van Sint-Gillis. Het was daar dat hij in contact kwam met een aantal ULB-professoren die er tijdens de Eerste Wereldoorlog clandestiene lessen organiseerden. In 1922 studeerde hij af als mijnbouwkundig ingenieur aan de Université Libre de Bruxelles en vervolmaakte zich in de fysica en de wiskunde aan buitenlandse universiteiten. In 1938 werd hij rector van de ULB. 

Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog was hij luitenant in de genie van het Belgisch leger. Na de Achttiendaagse Veldtocht nam hij zijn functie als rector opnieuw op. 

Als ‘oorlogsrector’ trachtte Van den Dungen het onderwijs en het onderzoek aan zijn universiteit verder te zetten en zoveel mogelijk te vrijwaren van de inmenging van de bezetter, die met name nieuwe, nazigezinde professoren wilde benoemen en ‘Duitsvijandige elementen’ en Joodse personeelsleden wilde verwijderen. In het tweede academiejaar na de uitbraak van de oorlog werd de druk evenwel te groot. Op 25 november 1941 werd de ULB - na een unaniem advies vanwege de Raad van Bestuur - door Van den Dungen gesloten, zodat verdere inmenging van de bezetter onmogelijk werd. 

Van den Dungen werd een tijd vastgehouden in de citadel van Namen. Na zijn vrijlating was hij betrokken bij het doceren van clandestiene lessen aan de officieel gesloten ULB, en echo van zijn eigen academische start tijdens de Eerste Wereldoorlog. 

Frans Van den Dungen bleef rector tot in 1944. Na de oorlog vervolgde hij zijn wetenschappelijke carrière op hoog niveau, tot zijn overlijden in 1965. 

Bronnen: