Een oud-student herinnert zich hoe een medestudent een oogje had op een assistente.
Het moet begin jaren '90 zijn geweest. Voor bepaalde opdrachten en regelingen moesten we nogal veel bij de assistente van de prof gaan om dingen te bespreken. Deze niet onknappe jongedame die slechts enkele jaren ouder was dan wijzelf, liet m'n vriend niet onberoerd. Op de middag gingen we eens eten in de cafetaria van het zwembad. Op die bepaalde middag merkten we op dat deze jongedame baantjes aan het trekken was in het zwembad. Vanaf nu werd de cafetaria onze vaste lunchplaats, onder lichte druk van m'n vriend. De kaaskroketten waren er dan ook wel heel erg lekker.