"Binnenkort stappen wij, als laatstejaarsstudenten geneeskunde, in een nieuwe rol: die van huisarts in opleiding (HAIO). Tijdens onze studie maakten we kennis met tal van medische specialismen, elk met hun eigen waarde. Maar het was de huisartsgeneeskunde die ons écht raakte — door haar veelzijdigheid, haar menselijke aanpak en haar onmiskenbare maatschappelijke relevantie."
"De huisarts is de spil van ons zorglandschap. Zonder een sterke eerstelijnszorg geraken spoeddiensten overbelast, verliezen specialisten het overzicht en verdwaalt de patiënt in het doolhof van ziekenhuizen en subspecialismen. De huisarts houdt het totaalplaatje in de gaten, verbindt en begeleidt. Die centrale rol maakt het vak niet alleen onmisbaar, maar ook buitengewoon boeiend.
Wat ons aantrekt in dit beroep? De enorme variatie aan pathologieën, patiënten en levensfasen. Als huisarts sta je letterlijk en figuurlijk dicht bij het leven — van geboorte tot het levenseinde. Preventie vormt een essentieel onderdeel van onze taak en laat ons toe om impact te hebben, niet alleen op het individu, maar ook op de samenleving als geheel.
"Wij hebben bewust gekozen voor de huisartsgeneeskunde, omdat we de schoonheid van dit beroep zien"
Die langdurige, vertrouwensvolle relatie met patiënten en hun families zorgt voor een unieke diepgang. In de palliatieve zorg, bijvoorbeeld, mogen we mensen bijstaan in hun meest kwetsbare momenten — een voorrecht en een verantwoordelijkheid die we met nederigheid dragen.
Daarnaast biedt het vak een grote flexibiliteit. Of je nu solo werkt of in een groepspraktijk, je staat er nooit alleen voor. De samenwerking met collega-artsen, verpleegkundigen, psychologen en andere zorgverleners uit de eerste lijn verrijkt zowel het werk als de zorg die we samen bieden. Bovendien kunnen we onze eigen accenten leggen: onderzoek, onderwijs, preventie of specifieke doelgroepen — alles is mogelijk binnen dit vak.
Toch merken we dat de huisartsgeneeskunde de laatste jaren vaak in een negatief daglicht staat. Er wordt gesproken over hoge werkdruk, administratieve last en een tekort aan jonge instroom. Die bezorgdheden zijn reëel, maar ze vertellen niet het volledige verhaal. Ze doen geen recht aan de kracht, de schoonheid en de maatschappelijke waarde van het huisartsenberoep.
Wij willen niet dat het beeld van de huisarts wordt verengd tot dat van een overbelaste zorgverlener in een systeem onder druk. Integendeel. Wij zien een beroep waarin je als arts écht nabij kunt zijn, autonoom kunt werken, creatief moet denken en op een diep menselijke manier zorg kunt verlenen. Wij geloven in dit vak — met volle overtuiging en met hoop voor de toekomst.
Wij hebben bewust gekozen voor de huisartsgeneeskunde omdat we de schoonheid van dit beroep zien. En hopelijk kunnen we op deze manier ook anderen inspireren om dezelfde keuze te maken."
Yagmur Aydogan, Sofie Vande Kerckhove, Lander Tratsaert, Rajae Bindach