Oud-politicus en voormalig bestuurder van de VUB en het UZ Brussel Vic Anciaux is op 91-jarige leeftijd overleden. Anciaux genoot respect in alle politieke middens. Hij stond bekend vanwege zijn inzet voor de Nederlandse taal in Brussel en zijn strijd tegen sociale ongelijkheid. Hij was een van de boegbeelden van de toenmalige Volksunie, een partij die Vlaams-nationalisme combineerde met sociale bewogenheid en openheid naar andere culturen.
Vic Anciaux was van opleiding arts, maar had een lange politieke carrière. Hij was in de jaren 70 en 80 het belangrijkste gezicht van de Vlaams-nationalistische partij Volksunie. Van 1979 tot 1986 was hij partijvoorzitter. Vanaf 1977 was hij staatssecretaris voor Vlaamse Cultuur en Brusselse Zaken. In die functie heeft hij veel betekend voor het Vlaams sociaal-cultureel gemeenschapsleven in Brussel. Van 1989 tot 1997 was hij staatssecretaris in de Brusselse gewestregering, waarin migrantenbeleid, energie en brandweer zijn beleidsdomeinen waren.
Nog in november vorig jaar werd Vic Anciaux benoemd tot ‘Brusseleir vè et leive’; een eretitel voor mensen die zich jarenlang hebben ingezet voor de cultuur en het gemeenschapsleven in Brussel. In een gesprek met Het Laatste Nieuws zei hij: “Tijdens de uitreiking werd vermeld dat ik in 1978, als toenmalig federaal staatssecretaris voor Brussel, de Ancienne Belgique kon verwerven voor de Vlaamse Gemeenschap. Wij vonden dat toen een geweldige aanwinst. Ook verschillende gemeenschapscentra zoals De Markten in centrum Brussel en De Kriekelaar in Schaarbeek konden we in die periode aankopen. Het zijn belangrijke plaatsen voor de Nederlandstaligen geworden, maar evenzeer voor vele Brusselaars, ongeacht hun origine.”
De in Laken wonende politicus was ook lange tijd bestuurder van verschillende Vlaamse instellingen in Brussel, jeugdtheater Bronks, cultuurhuis Flagey en gemeenschapscentrum De Markten. En dus ook van de VUB en AZ-VUB, het toenmalige UZ Brussel.
Rector Jan Danckaert: “De taalstrijd zoals oud-VUB en UZ Brussel bestuurder Vic Anciaux die voerde was in de eerste plaats een sociale emancipatiestrijd. Onder de leuze “geen taal, geen vrijheid” werd de VUB opgericht, eerst binnen de Université Libre de Bruxelles en later als zelfstandige en volwaardige universiteit. Om jongeren in Brussel de kans te geven een diploma in de eigen taal, het Nederlands, te verwerven. De herinnering aan onze warmhartige bestuurder Vic zullen we koesteren en blijft een lichtend voorbeeld voor ons allen.”