Jongeren liggen niet wakker van politiek. Dat blijkt uit de JOP-monitor 2023, het vijfjaarlijks rapport van het Jeugdonderzoeksplatform. Maar hebben ze nog vertrouwen in de toekomst? VUB-studenten voelden onlangs premier Alexander De Croo aan de tand over zijn boek ‘Waarom het beste nog moet komen”. Wij peilden vooraf naar het optimisme van onze studenten op de campus.
Bob Stoops, MA Geschiedenis
“Ik vind het interessant om te zien hoe uitdagingen uit het verleden terugkomen in het heden.”
“De oorlog in Oekraïne, de klimaat- en de koopkrachtcrisis, de opkomst van extreemrechts vormen grote, bijna dreigende uitdagingen. Maar ik zie ook, en zeker bij mijn generatiegenoten, de wil om er iets aan te doen. Het activisme van studenten die protesteren voor een beter klimaatbeleid stemt me hoopvol. Ook maatschappelijke organisaties die de zwaksten in onze samenleving helpen, zoals OCMW's of de Voedselbanken. Ik kijk dus met voorzichtig optimisme naar de toekomst.
Mijn studie geschiedenis helpt me daarbij. Ik vind het interessant om te zien hoe uitdagingen uit het verleden terugkomen in het heden. En om te gaan kijken in de geschiedenis hoe we de uitdagingen van nu kunnen aanpakken.
Wat nu moet worden aangepakt: de socio-economische ongelijkheden. Ze treffen voornamelijk de zwaksten in onze samenleving. Ik geloof sterk in de opwaartse sociale mobiliteit die de VUB en andere hoger onderwijsinstellingen bieden. En verder de groeiende dogmatisering van het maatschappelijk debat, waardoor het vrije woord steeds moeilijker zijn weg vindt. Een ernstige bedreiging voor het Vrij Onderzoek.
Ik vind het belangrijk dat je als burger in een vrije samenleving niet zomaar de uitdagingen negeert, maar dat je actie onderneemt. Als studentenvertegenwoordiger verdedig ik de belangen van de student om zo binnen de VUB te werken aan de verandering die ik wil voor de toekomst. Verder kan iedereen bijdragen door te gaan stemmen, door lid te worden van maatschappelijke organisaties, en ook gewoon door er te zijn voor de mensen die je dierbaar zijn.”
Luna Bauwens, MA Kinesitherapie
“Door hoe het er nu aan toegaat in de wereld, kijk ik eerder pessimistisch naar de toekomst. Maar hey, wij zijn de jeugd, dus we kunnen niet anders dan ook optimistisch blijven. Ik heb ook hoop, want ik ken heel veel jongeren die klaarstaan om de wereld te veranderen. Een probleem dat dringend aangepakt moet worden is de situatie in Palestina. En het klimaat. Hoe ik vanuit mijn richting kan helpen? Niet te veel geld vragen voor een kine-sessie *lacht*.
Aleix Castells, MA Journalistiek
“Ik heb de indruk dat politici die problemen niet echt willen aanpakken.”
“Mijn thuisland Spanje kent grote problemen op het gebied van werkgelegenheid. Mondiaal ziet de situatie er niet veel beter uit. Als je kijkt naar de klimaatverandering of de migratieproblematiek is het moeilijk om heel optimistisch te blijven. Ik heb de indruk dat politici die problemen niet echt willen aanpakken, maar vooral met economische thema’s bezig zijn. Vanuit mijn opleiding journalistiek denk ik wel dat ik iets kan betekenen. Als journalist kun je belangrijke topics in de kijker zetten, de mensen zonder bias uitleggen wat er aan de hand is en de zaak vanuit verschillende perspectieven bekijken.”
Firas Bayoudhi, MA Computerwetenschappen
“Ik hoop dat we met technologie de wereld kunnen verbeteren.”
“Ik zie de toekomst niet echt rooskleurig in. De klimaatproblematiek baart me zorgen, net als de explosieve toename van de wereldbevolking. Ik hoop dat we met technologie de wereld kunnen verbeteren. Op medisch vlak zie je dat al gebeuren. Door AI in te zetten, maakt de geneeskunde grote sprongen vooruit. Tumoren kunnen bijvoorbeeld veel sneller worden opgespoord. Ik heb gekozen voor mijn opleiding omdat computerwetenschappen de toekomst zijn. Technologie zal de wereld redden.”
Ines Viala De Meuter, MaNaMa Internationaal en Europees recht
“Hoe kunnen de mensen in Gaza en Oekraïne op lange termijn opnieuw een leven opbouwen?”
“Mensen zijn moe en kwaad en grijpen daardoor steeds meer naar extreme ideeën en methodes. Of het nu om een wereldconflict gaat, over verkiezingen of over de manier waarop je met je buur omgaat... Er is nog heel weinig verdraagzaamheid en tolerantie. Hopelijk komt er een nieuwe dynamiek die dat kan bijsturen.
Ik lig ook wakker van de conflicten in de wereld. Hoe kunnen de mensen in Gaza en Oekraïne op lange termijn opnieuw een leven opbouwen? En zullen de landen die oorlogsmisdaden hebben begaan, of onmenselijke handelingen hebben gesteld aansprakelijk worden gesteld? Ook de vluchtelingensituatie vind ik een probleem dat nu moet worden aangepakt. Ik ben Brusselaar en vind dat mensen niet op straat mogen belanden. Tegelijk moet er ook gekeken worden naar de armoede in België. Mensen in armoede moeten ook een toekomstperspectief hebben en meer kansen krijgen.
In mijn richting zitten veel juristen en mensen uit de politieke wetenschappen. Velen onder hen zullen in beslissingsposities terechtkomen. Maar of je daardoor ook effectief een steentje bijdraagt aan de maatschappij? Daar heb ik het soms moeilijk mee: dat je niet altijd goed weet of je werk echt impact heeft en tot positieve dingen leidt.”
Chloë Mbarushimana, EU Policy Making
“Ik kijk eerder pessimistisch naar de toekomst. Door conflicten en oorlogen wereldwijd, waar de EU zou kunnen ingrijpen, maar ervoor kiest om dat niet te doen. Door de opwarming van de aarde. Door de stijgende prijzen van de huizenmarkt, waardoor alleenstaande jongeren zonder financiële hulp van hun ouders geen betaalbare woning meer vinden. Door het sterk opkomen van politiek rechts in Europa en het racisme dat daarbij komt kijken. Ik denk dat de rooskleurige toekomst die ik hoop te zien, waarin empathie centraal staat, er niet zal komen. Ik vrees dat we meer en meer in een kapitalistische en egocentrische maatschappij terecht komen die niet omkijkt naar wie er in het proces geschaad wordt of uit boot valt. Uiteraard zie ik mensen die onrechtvaardige situaties durven aanklagen en daarmee zelfs hun carrière op het spel zetten. Dat geeft toch een beetje hoop.”
Daan Vandenberghe, 2BA Geografie
“De meeste oplossingen zijn er al, maar ze moeten nu zo snel mogelijk geïmplementeerd worden.”
“Zelfs als we nu meteen stoppen met het uitstoten van broeikasgassen, zal de aarde heel ons leven blijven opwarmen. Dat komt door een inertie in het systeem aarde-atmosfeer. Maar ik geloof dat we onze krachten als jongeren en als mensheid kunnen bundelen, over landsgrenzen en culturele verschillen heen, om onze planeet leefbaarder, inclusiever en rechtvaardiger te maken. Ik ben ‘voorzichtig’ optimistisch, omdat de toekomst niet vanzelf beter zal worden. We mogen niet blijven toekijken hoe oorlogen mensenlevens verwoesten, hoe fossiele brandstoffen de economie blijven voeden, hoe onrechtvaardigheid op tal van manieren tot uiting komt.
Klimaatverandering is één van de grootste uitdagingen waarmee de mensheid nu wordt geconfronteerd. En gelukkig ligt de oplossing in onze handen, aangezien we zelf verantwoordelijk zijn voor de antropogene klimaatverandering.
Ik heb heel bewust voor geografie gekozen, juist omdat dit dé studierichting is waarin je leert over de relatie tussen mens en planeet. Dankzij een interdisciplinaire aanpak gebruik je de tools van zowel exacte als sociale wetenschappen om over klimaatverandering en sociale, politieke en economische processen te leren.
De meeste oplossingen zijn er al, maar ze moeten nu zo snel mogelijk geïmplementeerd worden. Denk aan hernieuwbare energie, duurzamere transportmiddelen, vleesvervangers; daar probeer ik ook in mijn rol als VN-afgevaardigde van de Jeugdraad op te hameren. Als student werk ik ook bij het GreenTeam van de VUB, waar we zoveel mogelijk bottom-up initiatieven willen ondersteunen om de campus samen duurzamer te maken. Als onderwijs- en onderzoeksinstelling heeft de VUB een belangrijke voortrekkersrol te vervullen.
Een van mijn dromen is om een sociale onderneming op te starten, waarbij het primaire doel is om de wereld te verbeteren in plaats van winst te maken. Verder hoop ik als geograaf ook nieuwe kennis en perspectieven over ongelijkheid, geopolitiek, klimaatverandering et cetera te kunnen leveren. Tot slot wil ik alle studenten en werknemers van de VUB oproepen om niet enkel hun academische kennis uit te breiden, maar ook te handelen volgens die kennis. Laat ons samen werken aan een minder ongelijke wereld en aan een betere toekomst.”