Kevin Smets is professor bij Communicatiewetenschappen aan de VUB en kent een grote liefde voor Turkije, die ook in zijn wetenschappelijke werk tot uiting komt. In zijn project Reel Borders onderzoekt hij de beeldvorming rond de Turks-Syrische grens. Toevallig was hij daarvoor op prospectie toen de aardbeving plaats vond. Hij ontving een mail van zijn wanhopige collega.
Waar ben je nu?
In Istanboel, ik ben hier al sinds 30 januari op een onderzoekstrip. We doen voorbereidend veldwerk om later terug te komen met het team van het ERC project.
En dan scheurt de aarde.
We hadden plannen om naar het gebied te gaan. Een project rond de Turks-Syrisch grens. We zullen dat moeten herzien.
Wat kun je doen?
Ik kan concreet weinig doen. Frustrerend. Ik heb enkel een herdenkingsmoment in een Syrisch cultureel centrum bij kunnen wonen. Daarnaast veel luisteren naar de mensen. We staan wel in contact met verschillende collega’s die weten dat ze op onze steun kunnen rekenen.
"In the face of institutional incompetence, our students and graduates are trying to organise their own ways to bring aid. For example, Samandağ, Hatay’s district, still cannot be reached by land. There is no electricity, no fuel. Supplies are exhausted, and there is no drinkable water."
İlke Şanlıer Yüksel
Je geeft filmgeschiedenis aan de VUB, hoe ben je zo betrokken geraakt bij Turkije?
In het laatste jaar van de middelbare school ben ik bevriend geraakt met een Turkse uitwisselstudente. Door haar ben ik gefascineerd door de Turkse taal en cultuur. Uiteindelijk ben ik er op gepromoveerd en doe ik er onderzoek naar. Ik heb haar een paar dagen geleden nog gezien hier in Istanboel. De vriendschap is gebleven.
Hoe is de stemming?
Een mix van boosheid en ongeloof. Het is niet de aardbeving die de slachtoffers maakt, maar de gebouwen. Er is frustratie over hoe het land bestuurd wordt. Ik voel dat het breed gedragen wordt. Het vertrouwen in de overheid is weg. Eerst was er de economische crisis, met alle corruptie lijkt dit wel de druppel. Maar er is geen snelle oplossing. Het zal zeker tien, vijftien jaar duren.
Dat gezegd zijnde: er is ook wel heel veel initiatief om te helpen en veel solidariteit. Zelfs met de grote sociale verschillen.
"One of our colleagues in the department went into her damaged house to collect some belongings, and the house collapsed on her in the second earthquake. Fortunately, she was rescued, but now she has no home."
İlke Şanlıer Yüksel
Hoe zal het op lange termijn voor Turkije uitwerken?
Onvermijdelijk zal het politiek zijn weerslag hebben. Ik voel aan alles dat het wanbeheer niet geaccepteerd wordt. Maar ik probeer optimistisch te zijn. En hoop dat corruptie bestreden wordt en dat er strengere bouwcodes komen. Wat ik nu al zie, is dat er en grote solidariteit tussen het oosten en het westen van het land is.
Wat nu met jullie onderzoeksproject?
We hadden gepland dit najaar naar het grensgebied te gaan. Over een paar maanden evalueren we of het wel door kan gaan. Ik vrees het ergste. De steden waar we naar toe wilden gaan, zijn zwaar getroffen. Maar we mogen de regio’s ook niet loslaten. Ze hebben de contacten nodig en het is belangrijk om genuanceerde kennis uit die regio te ontwikkelen.
Dramatische mail İlke Şanlıer Yüksel aan Reel Borders
Reel Borders is het onderzoeksproject van Kevin Smets die bestudeert hoe grenzen worden verbeeld in film. İlke Şanlıer Yüksel, een van de belangrijkste partners van het project in Turkije beschreef in een moedige mail aan Reel Borders de impact van deze ramp op de lokale gemeenschappen.
"I haven't slept for days, so forgive me if my English is not perfect. I don't need to tell you the gravity of the situation here, you will already have seen the news images, and I know are already doing all that you can: but believe me, the experience of actually being here is unimaginable. Maraş and Hatay - these two cities have been levelled to the ground. The destruction is so immense that I am not sure if there is even the slightest possibility of reconstruction."
Haar hele mail is hier te vinden.
Reel Borders
Reel Borders is een vijfjarig onderzoeksproject dat zich richt op de relaties tussen film en grenzen. Het onderzoekt hoe film de afgelopen 120 jaar is gebruikt om grenzen op verschillende manieren te verbeelden. Het project erkent dat grenzen meer zijn dan territoriale lijnen of infrastructuren, maar gaat ook in op kwesties als saamhorigheid, identiteit en verbeelding.
Reel Borders concentreert zich op drie grensgebieden en regio's: de Ierse grens, de Spaans-Marokkaanse grens en de exclaves Ceuta en Melilla, en de Turks-Syrische grens.
Financiële hulp is nu belangrijk. Je kan donaties doen
Je kan een gift te doen via het Consortium 12-12. De giften aan 12-12 worden verdeeld onder de zeven leden van het Consortium. Dat zijn Caritas International, Dokters van de Wereld, Handicap International, Oxfam Solidariteit, Rode Kruis, Plan International België en UNICEF België. Het geld gaat zo naar humanitaire noodhulp en naar de wederopbouw op langere termijn. VRT NWS heeft een overzicht van verschillende solidariteitsacties.