Inge Placklé is verbonden aan het Multidisciplinair Instituut Lerarenopleiding (MILO) en doet vooral onderzoek naar het beroepsonderwijs. Vanaf september leidt ze een project in samenwerking met Palestijnse docenten om jongeren in het beroepsonderwijs te empoweren en beter voor te bereiden op de arbeidsmarkt. “Docenten daar willen echt doorgaan om jongeren hoop te geven voor de toekomst.”
Welk project is er net goedgekeurd?
Inge Placklé: “Met het project Catalyzing TVET Transformation: Faculty Innovation in Curriculum Design and Stakeholder Collaboration wil men in Palestina graag het curriculum versterken van het beroeps- en technisch onderwijs. Dat willen ze doen door docenten te professionaliseren, in te zetten op innovatieve technologie en op samenwerkingen met het bedrijfsleven. De aanvraag kwam een jaar geleden van collega’s uit Palestina zelf, die daar onderzoek doen en docent zijn.”
Hoe is het momenteel gesteld met het onderwijs in Palestina?
“We zien docenten die heel gemotiveerd en geëngageerd zijn om door te gaan. Ze willen zich blijven inzetten en zetten nu vooral in op online onderwijs. Dat is niet evident in een beroepsopleiding, maar ze doen al het mogelijke om jongeren toch hoop te geven.”
"Bewonderenswaardig hoe hard docenten zich inzetten om Palestijnse jongeren alle kansen te geven"
Kunnen Palestijnse jongeren nog hoop vinden?
"Het is moeilijk om daarop een antwoord te geven, want ik ben er nog niet geweest of heb nog niet met de jongeren zelf kunnen spreken. Wat ik wel bewonder, is dat de docenten zich hard inzetten om dat beroepsonderwijs te verbeteren om hen alle kansen te geven. Ik denk dat dat ook moed geeft aan die leerlingen. We hopen dat als we meer krachtige curricula kunnen ontwikkelen, ze meer komen tot leren en meer kansen krijgen op de arbeidsmarkt. Want er is een enorm hoge jongerenwerkloosheid.”
Hoe gaan jullie dat concreet aanpakken?
“Ik kan niet naar Palestina gaan, dus de groep docenten komt naar België. Met een train-the-trainers cursus gaan we hen professionaliseren in curriculumontwerp en de implementatie van meer technologie in hun beroepsonderwijs. De inzichten uit mijn ander onderzoek naar samenwerkingen met het bedrijfsleven probeer ik daarin ook een plaats te geven. Om nog meer op maat te kunnen werken van de docenten, zullen zij eerst een behoefteanalyse doen. Daarmee gaan we dan aan de slag om doelgericht het professionaliseringstraject vorm te geven.”
Hoe groot is de betrokkenheid in Palestina?
“De groep bestaat uit acht docenten en twee professoren hebben mee het onderzoeksvoorstel geschreven. Ze worden ondersteund door de volledige instelling en het ministerie van Onderwijs, dus qua betrokkenheid is het wel vrij groot. Als ze na de cursus terugkeren naar Palestina, gaan ze daar samen met andere leerkrachten die meer krachtige leeromgeving vormgeven en de opgedane inzichten delen. En hopelijk kunnen we daar ook zoveel mogelijk de stem van de leerling bij betrekken. Tegelijk starten we ook een online collaboratief platform waarop we kunnen blijven samenwerken met leerlingen en docenten, ook als het project afloopt na twee jaar. We willen ook dat de samenwerking tussen het onderwijs en het bedrijfsleven duurzaam verankerd blijft.”
Hoe zie je die samenwerking met het bedrijfsleven?
“Op dit moment is dat echt een nood, want de aansluiting met het bedrijfsleven is te beperkt en we willen daar echt op inzetten. Nu bekijken we hoe we dat kunnen doen. Onze doctoraatsstudente heeft een model ontwikkeld dat een kader kan bieden om die samenwerking vorm te geven. We zetten vooral de win-win voor bedrijven in de verf. Zij zijn er ook heel sterk bij gebaat dat ze later werknemers hebben die heel goed voorbereid zijn op de arbeidsmarkt, en dat er een goede afstemming is.”
"Inzetten op kwalitatief onderwijs waarbij je elke leerling maximale leerkansen geeft, maar ook de arbeidsmarkt mee ondersteunt”
Leave no one behind is ook een belangrijk aspect van het project.
“De docenten in Palestina vinden dat principe heel belangrijk. Ze willen zo’n inclusief mogelijke leeromgeving vormen, zodat er zoveel mogelijk drempels worden weggenomen. Er moet ruimte zijn om stil te staan bij de noden van de leerlingen, in te spelen op de onderlinge diversiteit en die diversiteit ook maximaal te benutten. Elke leerling moet alle kansen krijgen.”
Werken jullie ook met andere Belgische partners samen?
“We focussen vooral op de graduaatsopleiding, wat eigenlijk tussen het secundair onderwijs en een bachelor ligt. Daarom is ook PXL Hogeschool betrokken, omdat zij graduaatsopleidingen aanbieden en sterk inzetten op technologie. Een deel van het traject zal ook daar doorgaan, want zij werken met 360° camera’s en die gaan we aankopen om in Palestina in de praktijk te implementeren.
“Daarnaast benutten we ook de expertise binnen MILO. Een collega finaliseerde net haar doctoraat over het opzetten van schooloverschrijdende lerende netwerken en dat gaan we daar ook proberen te doen.”
Hoe draagt het project bij aan structurele, duurzame veranderingen in het onderwijslandschap van Palestina?
“Investeren in onderwijs is heel duurzaam, dus in dat opzicht denk ik dat de docenten binnen de eigen context hun aangeleerde vaardigheden gaan doorgeven. Ik denk ook dat studenten beter voorbereid zullen zijn op de arbeidsmarkt, zij uitdagende leertrajecten gaan ervaren en meer toekomstperspectief krijgen. Inzetten op kwalitatief onderwijs waarbij je elke leerling maximale leerkansen geeft, maar ook de arbeidsmarkt mee ondersteunt.”
"Op dit moment is het daar overleven. Dus als we Palestijnse jongeren wat toekomstperspectief kunnen geven, doen we dat graag”
Wat was jouw persoonlijke motivatie om dit project in te dienen?
“Vanuit de VUB hebben we het vaak over The World Needs You en ik denk dat dit daar helemaal in past. Als we ergens een steentje kunnen bijdragen aan de onderwijskwaliteit daar, is dat een belangrijke drive voor mij. Anderzijds sluit het naadloos aan bij mijn onderzoek op dit moment: de samenwerking met het bedrijfsleven in het beroepsonderwijs en krachtige leeromgevingen daar vormgeven.”
Wat wil je nog bereiken met het project?
“Ik droom ervan dat ik kan bereiken wat we hebben vooropgesteld, maar we weten ook dat het een heel moeilijke situatie is. Het is ook moeilijk om in de toekomst te kijken, maar ik hoop dat de jongeren daar blijven hopen en de docenten hetzelfde engagement blijven tonen. Ze doen al het mogelijke om jongeren daar toch maar te onderwijzen en zo kwalitatief mogelijk onderwijs te bieden. Ik hoop uiteraard dat de situatie daar terug draaglijk wordt. Op dit moment is het overleven. Dus als we hen wat toekomstperspectief kunnen geven, doen we dat graag.”
Bedankt, Inge, en heel veel succes met dit mooie project.