VUB’ers op Future Proef Awards voor duurzame thesissen: 3 nominaties, 1 finalist

Van de drie geselecteerde VUB-studenten voor Vlaamse Future Proef Awards, gaat er één naar de finale. Jonas Görgen, student Stedenbouw en Ruimtelijke Planning, schreef zijn thesis over de energietransitie in Brussel.  Op 24 april vindt de uitreiking plaats in Mechelen. 

Dit jaar loopt de tweede editie van de Future Proef Awards, een bekroning voor thesissen rond impact en duurzaamheid.  Of Jonas ook effectief met een award naar huis gaat, komen we op 24 april te weten op de uitreiking van de Future Proef Awards 2025 te Mechelen. 

Benieuwd hoe je zo een thesis rond duurzaamheid moet aanpakken? Wij spraken met twee genomineerde studenten, Jonas Görgen en Laurens de Backer, over hun thesis, het samenwerken met stakeholders en hun advies aan toekomstige thesisschrijvers. 

Kun je kort uitleggen waar je thesis over ging en wat je motiveerde om dit onderwerp te kiezen? 

Jonas Görgen -  Pipe Dreams or true transition? A research by design perspective on the energy transition in Brussels : 

“Ik ben erg gepassioneerd door energie en de energietransitie – of is het wel echt een transitie? Dat valt te betwijfelen. Mensen denken vaak dat het eenvoudig is: zonnepanelen, elektrische wagens, een batterij in de garage. Maar hoe krijg je dat gerealiseerd in Brussel, zeker in sociaal kwetsbare wijken? Als de energietransitie voor iedereen moet werken, moet ze ook daar kunnen werken. Daarom onderzocht ik Cureghem: kan de energietransitie daar ruimtelijk en sociaal gerealiseerd worden? En zo niet, wat dan? Laten we die wijken gewoon achter? Wat is het alternatief?” 

Laurens de Backer - Beleidsvorming voor de lange termijn en de invloed van leeftijd: de perceptie van parlementsleden van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest 

“Mijn thesis ging over de barrières voor langetermijnbeleid en de invloed van leeftijd op de toekomstvisie van politici. Veel uitdagingen zoals klimaatverandering zijn langetermijnproblemen, maar parlementen werken vaak op korte termijn. Ik focuste op het Brussels Parlement—een bijzonder complexe context met verschillende talen en partijen. Ik interviewde 23 parlementsleden om te achterhalen waar de knelpunten liggen en hoe we beleidsvorming duurzamer en toekomstbestendiger kunnen maken. Opvallend: leeftijd bleek weinig invloed te hebben op toekomstgericht denken. De echte obstakels waren de verkiezingsdruk en de kortetermijnfocus van politiek en media.” 

Welke rol speelde duurzaamheid in jouw onderzoek? 

Jonas: “”Aanvankelijk wilde ik me focussen op het ruimtelijke aspect, maar al snel zag ik dat ik dan 80% van de relevante context zou missen. Duurzaamheid kan je niet tot één dimensie herleiden—het is sociaal, ecologisch, technisch en zelfs historisch. Elk aspect leidt je naar een ander doolhof van literatuur en vragen. Mijn advies? Laat jezelf toe om breed te denken, maar stel ook grenzen. Voor je het weet ben je het economisch systeem in vraag aan het stellen en beland je nog bij de Griekse filosofie. Denk goed na over waar jouw onderzoek het meeste waarde kan bieden.” 

Laurens: ”Ik wilde iets doen dat impact zou hebben. Mijn eerste thesis verdween in een stoffige kast. Deze keer wilde ik focussen op concrete innovaties die echt het beleid konden verbeteren. Duurzaamheid was mijn kompas: politici helpen verder te kijken dan de volgende verkiezingen. Tijdens mijn interviews kwamen veel ideeën naar voren—sommige theoretisch, andere praktisch zoals burgerassemblees of een extern Instituut voor de Toekomst. Ik koos voor de pragmatische oplossingen, want ik wilde echt iets veranderen aan de oorzaak van kortetermijndenken in de politiek.” 

Werkte je samen met stakeholders tijdens je onderzoek? 

Jonas: “Ik sprak met experten, maar vooral met een buurtorganisatie in Cureghem: Centre de Rénovation Urbaine. Ze namen echt de tijd voor mij, wat mijn onderzoek veel sterker maakte. Later organiseerde ik ook een uitwisseling tussen deze organisatie en een grassroots energiecollectief in Rotterdam. Dat leidde tot echte connecties buiten de academische wereld. Ik schreef zelfs een heel hoofdstuk over die trip, in de stijl van een reisverslag. Het was een verademing om even los te komen van voetnoten en literatuurlijsten, en gewoon te mogen schrijven vanuit mijn eigen ervaring.” 

Laurens: “Ik werkte nauw samen met parlementsleden tijdens mijn onderzoek. Eén van mijn voorstellen—een extern Instituut voor de Toekomst—werd positief onthaald, maar tegelijk gaven politici aan dat er al zoveel instellingen bestaan. Toch bleek dat velen geen direct contact hadden met planningsinstanties zoals Perspective.brussels. Dus heb ik zelf contact opgenomen. Ze stonden verrassend open voor het idee. Het bevestigde voor mij hoe belangrijk het is om stakeholders te betrekken—zelfs als dat initieel niet in je plan zit.” 

Welke raad zou je geven aan studenten die duurzaamheid willen verwerken in hun thesis? 

Jonas: “Ik heb te veel tijd verloren aan de eerste hoofdstukken, vooral aan het perfectioneren van mijn literatuuroverzicht. Achteraf gezien had ik sneller het veldwerk moeten opstarten. De meest waardevolle inzichten kwamen uit gesprekken met mensen en gemeenschappen. Persoonlijk vind ik dat slogans zoals ‘de wereld heeft je nodig’ te veel druk zetten op jonge mensen. Een thesis is geen wondermiddel. De uitdagingen zijn complex en generaties overspannend. Dus wees mild voor jezelf en blijf nieuwsgierig.” 

Laurens: “Denk na over wat je persoonlijk interesseert en volg die nieuwsgierigheid. Wil je een invalshoek onderzoeken die buiten je scope valt? Doe het gewoon. Stuur die e-mails naar stakeholders, ook al weet je niet of ze zullen antwoorden. Je plant zaadjes. En zelfs als de impact niet onmiddellijk zichtbaar is, kan je werk nog steeds betekenisvol zijn.”