Charlotte Brys (35) gaf als tiener al advies aan vrienden vanuit haar garage, vandaag geeft ze ouderen opnieuw toekomstperspectief vanuit haar eigen praktijk: ‘Er ligt heel veel kracht bij ouderen en dat wordt onderbelicht.’ De nauwe band met ouderen geeft Charlotte op haar 35ste levensinzichten waar anderen pas decennia later achter komen (foto: Inge Kinnet).
Wil je net zoals Charlotte Brys Psychologie studeren? Ontdek dan snel de opleiding! Heb je vragen voor Charlotte na het lezen van dit artikel? Of ben je gebeten door haar profiel? Contacteer haar dan zeker via LinkedIn.
Vanwaar de roeping om Psychologie te studeren?
‘In mijn garage stonden vroeger zetels waar ik uren heb gespendeerd met mijn vrienden. Sommigen hadden het soms moeilijk thuis of in hun relatie en dan kwamen ze bij mij ventileren. Ik gaf hen advies en probeerde telkens de juiste vragen te stellen zodat zelf tot inzichten kwamen. Ik wist dus al vroeg dat ik iets met mensen wilde doen. Ik twijfelde wel even tussen Bio-Ingenieur en Psychologie, maar bij die eerste zou ik het sociale aspect te veel missen. Het werd dus Psychologie aan de VUB. Ik koos voor de VUB omdat ik geprikkeld was door het eigenzinnige, nieuwsgierige karakter van de universiteit. Het is een ruimdenkende school die mensen niet in hokjes stopt en de zaken vanuit verschillende perspectieven belicht.’
Wat heeft jou geholpen bij de keuze? Heb je tips voor de studenten?
‘Het is belangrijk dat je je passies, talenten en interesses in kaart brengt. Denk voor jezelf na: “Wat stimuleert mij om 's ochtends op te staan?”. Dat ontdek je door zoveel mogelijk dingen te proeven. Stel jezelf ruimdenkend op in die zin dat je geen duidelijk afgebakende keuze moet hebben. Stel jezelf open voor andere mogelijkheden, want zolang je iets niet geprobeerd hebt weet je eigenlijk niet of het je wel ligt. Vroeger sprak ouderenzorg me bijvoorbeeld niet aan en wilde ik graag met kinderen werken. Tijdens mijn stage kreeg ik de kans om zowel te werken met kinderen, volwassen en ouderen. Toen pas ondervond ik dat ik eigenlijk het liefst met ouderen werk. Uiteindelijk volgde ik nog een Master in Gerontologie om me verder te verdiepen in ouderenzorg.’
‘Open sollicitaties zijn een slimme zet’
Wat heeft je geholpen om aan een eerste job te geraken? Heb je een tip voor de studenten?
‘In de laatste maanden van mijn opleiding begon ik spontaan te solliciteren. Tijdens open sollicitaties stelde ik mezelf voor en vertelde wat ik belangrijk vond in een job. Dat lijkt misschien wat bold maar het is belangrijk dat je elkaar vindt, je werkgever is op zoek maar ook jij als persoon moet voor jezelf uitmaken wat je zelf wil. In je sollicitatiebrief zet je dus best niet alleen welke meerwaarde jij kan brengen voor het bedrijf, maar ook welke meerwaarde zij kunnen brengen voor jou. Open sollicitaties zijn een slimme zet. Er gaat vaak heel wat intern denkwerk vooraf aan een vacature. Als je dan al inhaakt met een open sollicitatie nog voor de vacature wordt gepubliceerd dan maak je meer kans om de job te bemachtigen.’
‘Ik kwam uiteindelijk terecht bij een woonzorgcentrum waar ze voor mij de functie Referentiepersoon Dementie hebben opgestart. Ik ben dus eigenlijk zelf een nieuwe job gaan creëren (lacht). Maak dus voor jezelf uit wat je wil en zet het om naar een carrièrepad. Durf ook falen! Achter je boeken ga je niet ontdekken wat je wil, durf dingen uittesten en beleven. Zo ontdek je wat goed voelt.’
“In je sollicitatiebrief zet je dus best niet alleen welke meerwaarde jij kan brengen voor het bedrijf, maar ook welke meerwaarde zij kunnen brengen voor jou.”
Welke skills uit je opleiding heb je kunnen inzetten in je loopbaan?
‘Het redeneren, debatteren en kritisch reflecteren. Ik kijk altijd met een open blik naar een situatie want dé oplossing bestaat niet volgens mij. Het is eerder een samenhang van zaken, zo is dat ook bij mijn cliënten. Het kritische komt ook nog steeds terug, je mag niet alles voor waar aannemen als cliënten iets vertellen en durven vragen: “Is dat wel zo?”.’
Loopbaan uitbouw
Huidige verantwoordelijkheid en jobinhoud?
‘Naast mijn deeltijdse job als leefcoach en coördinator bij Triamant ben ik ook zelfstandig klinisch psycholoog en gerontoloog.’ Als psycholoog en gerontoloog analyseer ik draagkracht en - last van ouderen en hoe we die draaglast zoveel mogelijk kunnen verlichten vanuit zichzelf en hun omgeving. Daarnaast wakkeren we hun draagkracht aan zodat ze sterker worden als persoon, zo stimuleren we hun toekomstperspectief. Ik werk altijd op maat, elke situatie is anders. Van onverwerkte jeugdherinneringen tot relaties waar de ene partner dementie krijgt. Heel divers, maar de basis blijft dezelfde: hun lasten verlichten en hun krachten aansterken.’
De coronacrisis weegt natuurlijk sterk op ouderen als kwetsbare doelgroep, merk je dit in je praktijk?
‘Je merkt dat bij veel ouderen al lange tijd dingen sluimerden die nu pas boven komen omdat veel houvasten en coping mechanismen wegvallen. Dit zijn kleine dingen zoals eens iets gaan drinken met vrienden of familie. Maar zo vergeten ze wel even de stress, dat kon toen niet meer.’
‘Sommige ouderen voelen zich ook wat vergeten. Er zijn cliënten die maandenlang enkel mij en hun huisarts hebben gezien, geen wonder dat ze zich alleen voelen. Volwassenen hebben door hun job nog een rol en nota bene collega’s. Aan die eenzaamheid probeer ik iets te doen, voor één van mijn cliënten zocht ik op Fret & Frieda een babbelbuddy. Die babbelbuddy komt nu 1 keer per week langs, waardoor mijn cliënten zich minder eenzaam voelt.’
Uit welke aspecten van je job haal je voldoening?
‘Wanneer ik zie dat mensen kunnen groeien en de beste versie van zichzelf worden, haal ik daar zelf enorm veel energie uit. Door er voor mensen te zijn en een verschil te maken in hun leven maak ik een positief verschil in mijn eigen leven. Het is dus eigenlijk een win-win. Ik wil 's ochtends opstaan en voelen dat ik een verschil kan maken voor anderen, daarvoor doe ik het. Het is belangrijk dat we allemaal de kans krijgen op de juiste steun, ook mensen met weinig kapitaal. Ik wil er zijn voor iedereen en daarom werkte ik, naast mijn job, zes jaar lang als anonieme vrijwilliger om mensen in acute crisissituaties een luisterend oor te bieden. Ik merkte er al snel dat leeftijd en rijkdom geen invloed hebben op je mentaal welzijn, we worstelen allemaal met gelijkaardige problemen.’
“Ik wil 's ochtends opstaan en voelen dat ik een verschil kan maken voor anderen.”
Er heerst bijna een panische angst in onze maatschappij om ouder te worden, hoe komt dat?
‘Als maatschappij kijken we te negatief naar ouderen. We focussen ons enkel en alleen op wat we niet meer kunnen wanneer we oud zijn en belichten voornamelijk de negatieve zijde. Het is zeker niet alleen rozengeur en maneschijn maar er ligt ook heel veel kracht bij ouderen. We moeten op een realistische manier kijken naar ouder worden. Er zijn heel wat dingen die ouderen wel kunnen en waardevol zijn. Ouderen hebben enorm veel levenswijsheid en ervaring, een enorm kapitaal aan inzichten waar we als maatschappij blind voor durven te zijn. Ik werk ondertussen 10 jaar met ouderen en ik voel me rijk door al hun inzichten. De groep ouderen wordt steeds groter dus als samenleving moeten we echt beginnen nadenken hoe we met die ouderen omgaan. En dat liefst op een realistische manier.’
Hoe wil je daar verandering inbrengen?
‘Naast mijn zelfstandige praktijk zet ik me in voor projectwerking, met als doel om het beeld over ouderen zo realistisch mogelijk voor te stellen. Ik startte zelf een project op genaamd “Gouder Worden”, waarin ik levenservaringen van ouderen bundel. Daarmee wil ik de waarde en kracht van ouder worden in de kijker zetten. Meer info over het project kan je vinden op mijn website: www.chartoloog.be.’
Hoe zie je de sector evolueren?
‘Er gaat steeds meer aandacht naar ouderen, dus er beweegt zeker wat. Het komt steeds vaker voor op de agenda. Eerstelijnspsychologie bijvoorbeeld had vroeger een leeftijdsgrens van 65 jaar, die is nu gelukkig afgeschaft. De overheid ziet nu ook in dat het belangrijk is om de juiste mensen en opleidingen te hebben zodat ouderen psychologisch kunnen worden ondersteunt. Maar er is nog veel werk aan de winkel!’
Wat betekent welvaart voor jou?
‘Voor mij draait welvaart niet zozeer rond het materiële en financiële. Het is natuurlijk belangrijk dat je genoeg kapitaal hebt om voor jezelf te zorgen maar geld maakt niet gelukkig. Ik zie vaak mensen met miljoenen die doodongelukkig zijn. Welvaart is voor mij psycho-sociaal kapitaal, de basis hiervan moet je in jezelf zoeken. Geluk moet je zoeken in jezelf en niet elders. Enkel door zelfontwikkeling en -ontplooiing kun je groeien als persoon en jezelf volledig ontdekken. Dat is geluk en welvaart voor mij.’
Hoe sta je nu zelf tegenover ouder worden?
‘Door continu te werken met ouderen ben ik er erg bewust mee bezig. Ik wil gezond ouder worden, ik let er dus op dat ik genoeg beweeg en gezond eet. Ik wil het beste uit het leven halen, ook wanneer ik oud ben. Zelf heb ik geen kinderen dus denk ik soms ook al na over hoe ik later toch genoeg sociaal contact kan behouden via bijvoorbeeld vrijwilligerswerk. Schrik om ouder te worden heb ik niet, ik weet hoe mooi het kan zijn.’
Wil je net zoals Charlotte Brys Psychologie studeren? Ontdek dan snel de opleiding! Heb je vragen voor Charlotte na het lezen van dit artikel? Of ben je gebeten door haar profiel? Contacteer haar dan zeker via LinkedIn.