Jos DELBROEK - Carotte (1993)

Jos Delbroek is naast beeldhouwer ook architect. Zijn grote fascinatie voor de steengroeve drijft hem, en dat zie je ook in Carotte. De groeve levert het materiaal waaruit een huis kan worden opgebouwd. Het vormt daarmee de rode draad in de verschillende artistieke praktijken van de kunstenaar.  

Het Belgische rode marmer waaruit Carotte bestaat, is ontgonnen uit de steengroeve van Philippeville. De cilindervormige steen, door de kunstenaar de “carotte” genoemd, kreeg de vorm van de boorschacht tijdens het boorproces. De werkwijze van de ontginning tekende ook het uitzicht van de kubusvormige steen. Dat zie je bijvoorbeeld aan de lange, verticale groeven op de zijden.  

Met Carotte wil Delbroek de toeschouwer doen stilstaan bij de lange en bijzondere geschiedenis van de stenen waaruit de sculptuur is opgebouwd. Die ontstonden namelijk zo’n 350 miljoen jaar geleden en gaan de mens ver vooraf. Geologische processen brachten levende materie tot stilstand en transformeerden het tot steen, een onveranderlijk en anorganisch materiaal. Het steenblok belichaamt de dood niet enkel symbolisch, maar ook concreet door de aanwezigheid van verschillende fossielen in het materiaal. Volgens de kunstenaar confronteert de steen mensen met hun eigen tijdelijkheid.

De sculptuur was eerst te zien op de tentoonstelling Mens en Symbool, die in 1993 doorging in Bredene en gecureerd werd door Willem Elias. Na die tentoonstelling nam de VUB Carotte in langdurig bruikleen. De officiële inhuldiging van het kunstwerk op de campus vond pas op 18 mei 1995 plaats, tijdens de viering van het 25-jarige bestaan van de universiteit.